Jongeren over het klimaat: "Ik wil misschien geen kinderen"
Jongeren zijn hoogstwaarschijnlijk het spreekwoordelijke kind van de rekening als het gaat om klimaatverandering. Veel van hen lijken zich dan ook zorgen te maken over de ontwikkelingen op dit gebied. In Het Parool komen vier jongeren uit Amsterdam aan het woord over dit onderwerp en ze vragen zich af wat ze zelf kunnen doen voor een betere toekomst.
Jolien Schans (15) uit Amsterdam-Noord gaat naar de vierde klas van het vwo.
“Ik verwacht niet dat het nog goedkomt met het klimaat als we zo doorgaan zoals we nu doen. Dat vind ik heel vervelend, eigenlijk gewoon deprimerend. En dan zo’n uitspraak van Rutte, die zegt dat we lekker door kunnen met barbecueën... Dat frustreert me, omdat er zo weinig gebeurt. Je ziet nu al die natuurbranden en overstromingen, er is heel veel aan de hand. In Amsterdam krijgen we er denk ik over tien of vijftien jaar mee te maken. Sinds het klimaatrapport van maandag heb ik mijn familie bij elkaar geroepen, met de vraag: wat kunnen wij nu zelf gaan doen? Ik heb besloten om geen vlees meer te eten. Dat deed ik sowieso al heel weinig. We hebben ook besloten dat we niet meer gaan vliegen. We moeten wel écht iets gaan doen.”
Marnix Littooij (22) uit Oost studeert publieke gezondheid.
“Mijn ouders wonen in Kockengen, net onder Breukelen. Dat ligt ver onder zeeniveau. Ik vrees dat ik daar over dertig jaar niet meer kan wonen. Als ik nu een hypotheek neem, moet ik straks ook nog mijn huis kwijt kunnen, maar een overstroomd huis kun je niet verkopen. Bovendien denk ik dat het heel ongezellig gaat worden als het weer steeds extremer wordt. We gaan heel natte periodes krijgen, en heel droge. Er worden straks twee miljard klimaatvluchtelingen verwacht als de zeespiegel tegen het eind van deze eeuw met 1,5 meter stijgt – onder wie ook wij. Ik ben nog geen vegetariër, maar ik vind wel dat mensen zo weinig mogelijk vlees moeten eten. Daar ligt een taak voor de politiek: alleen eigen verantwoordelijkheid werkt niet.”
Fenne Beek (10) uit Oost gaat na de zomer naar groep 8.
“Ik maak me zorgen over al het plastic in de zee. Ik ben bang dat de dieren daarin stikken. Dat vind ik zielig, en bovendien is dat heel slecht voor de natuur. Zonder natuur kunnen wij niet leven. Misschien hebben we straks geen eten of water meer. Maar het gaat me niet alleen daarom: ik vind de natuur ook gewoon heel mooi. Als ik achter in de auto zit en ergens heen rijd en langs weilanden vol met bloemen kom, kan ik daar intens van genieten. Dat vind ik supermooi! Ik denk niet dat ik de enige ben die het superstom en zonde vindt dat er zo weinig aan het klimaat wordt gedaan. Toch probeer ik zelf zoveel mogelijk te doen. Met mijn ouders vlieg ik bijna nooit en als het kan, eet ik geen vlees. Al vind ik een hamburger soms wel erg lekker.”
Philip Garcia Hoogland (20) uit Zuid studeert natuurkunde.
“Het is misschien extreem, maar ik heb er al over nagedacht dat ik over tien jaar misschien geen kinderen wil vanwege de klimaatcrisis. Ik wil geen kinderen op de aarde zetten die zich zorgen moeten maken of er genoeg land is om voedsel op te verbouwen. Ik heb het gevoel dat we naar een point of no return gaan. Ik word wetenschappelijk opgeleid en heb veel vertrouwen in de wetenschap, en heb het idee dat sommige verslagen en rapporten niet zo serieus genomen worden. Net als het nieuwste klimaatrapport, waar toch een grimmig plaatje in wordt geschetst. Ik woon op kamers en met het huis eten we maximaal een keer per week een kleine portie vlees. Ik probeer nu vooral de fiets en het ov te pakken. Maar ik denk niet dat de oplossing bij het individu ligt.”
