“De liefde die ik in Hoboken gevoeld heb, is uniek”
Wie het artikel over de hulpkast van Don Bosco Hoboken in Don Bosco magazine gelezen heeft, weet waarvoor die symbool staat. Als je het artikel nog niet gelezen hebt, kan dat via deze link. Vergeet niet om je ineens ook te abonneren op ons gratis tijdschrift.
Gevorg Abgaryan (24) is een oud-leerling van Don Bosco Hoboken die Software engineering, Development and Networking studeert aan de Karel De Grote Hogeschool in Antwerpen. Het klinkt als de normale gang van zaken, maar voor Gevorg was het allesbehalve makkelijk om te geraken waar hij nu staat. “Toen ik als jonge kerel in Don Bosco Hoboken terechtkwam, was mijn Nederlands niet zo goed. Ik verstond de taal niet voldoende en de omgang met mensen verliep niet zoals ik wou. Op school merkten ze dat snel en de leerkrachten deden er alles aan om me te helpen. Zelfs buiten de uren waren er leerkrachten die hun vrije tijd opofferden om mij bijles te geven.”
Zware jeugd
Dat was niet het enige wat de school opviel. “Ik heb intussen nog maar een paar jaar mijn papieren. Toen ik in Don Bosco Hoboken terechtkwam, was dat als zoon in een Armeense familie zonder papieren die in een asiel in Sint-Truiden opgevangen werd. Na een tijd kregen we ook geen hulp van het OCMW meer. We waren een dik jaar in België en hadden niets. De school wist daarvan en merkte dat ik écht wou studeren. Ze heeft er dan ook alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik me goed voelde en dat ik op het rechte pad bleef. Zo hielpen de leerkrachten me onder andere met het project van de hulpkast. De liefde die ik in Don Bosco Hoboken gevoeld heb, is een liefde die ik nooit meer ga meemaken.”
"Dankzij Don Bosco ben ik niet op het foute pad terechtgekomen"
Helpende vrienden
Niet alleen de school of de leerkrachten hielpen Gevorg, ook zijn klasgenoten stonden voor hem klaar. “Op een dag had mijn leerkracht Nederlands ervoor gezorgd dat al mijn klasgenoten iets voor mij hadden meegenomen. Je kijkt dan naar je vrienden en schaamt je wat, maar zij stellen je meteen gerust. Zij willen helpen. Dat is een gevoel dat ik niet kan beschrijven, dat moet je voelen om te begrijpen.”
'ICT-man'
En of al die mensen Gevorg uiteindelijk geholpen hebben. “Dankzij Don Bosco ben ik niet op het foute pad terechtgekomen. De hulp enerzijds, maar ook de discipline die ze me aanleerden hebben er mee voor gezorgd dat ik nu sta waar ik sta. Het was altijd mijn droom om ‘ICT-man’ te worden. Intussen studeer ik daarvoor en ben ik bezig om een online spel, UNO, te maken voor alle toestellen. (lacht) Daarnaast werk ik ook voor een bezorgdienst om wat bij te verdienen. Laat ons zeggen dat ik Don Bosco Hoboken eeuwig dankbaar zal zijn.”
