Gesprek met God

Wilfried Meert, sdb, schrijft tijdens deze coronacrisis regelmatig naar God. Volg hier zijn persoonlijk spreken met God.

Goede God,

Ja, ik blijf U zo noemen. Ook al is dat voor vele mensen vandaag niet evident. Ze zien U als de grote Afwezige in deze coronatijd. God, geloven doen we niet zomaar. Er kom toch ook veel bij kijken. Ik houd iedere dag even halt voor het getijdengebed en op dit ogenblik voor een moment van meditatie en stilte. Soms denk ik : ”Ik zit hier in de wachtkamer van de dokter, wachten en wachten en dan komen ze zeggen: hij is weg geroepen. En ik was zo hoopvol om van mijn pijn verlost te worden”. Wel God zo voel ik mij deze dagen ook in mijn geloof. Ik ben er en wacht en ik krijg geen echt contact ! Neen, ik ben niet verbitterd want dan ben ik zoals die vele mensen, die denken “God maakt geen tijd voor mij”. Ik wacht en mijn geduld wordt op de proef gesteld en toch ga ik steeds terug naar de plaats waar ik denk U te vinden, God, in de eucharistie. Deze woorden deel ik met jullie omdat ik mij herken in het evangelie dat Paus Franciscus gebruikte vrijdagavond: de storm op het meer. Dat beeld zal lang op mijn ogen gebrandmerkt blijven. Hij op dat immens groot Sint-Pietersplein, alleen, stappend in de regen. Zo trok hij zijn Calvarie tegemoet. Maar het waren woorden van troost en hoop maar er was ook plaatst voor stilte en ingetogenheid. Dan volgde zegen Urbi et Orbi.

Ik dacht weer aan het moment van mijn dokter die zei “we moge elkaar de hand niet schudden maar wel zegenen”. Hij die de wereld zegent. God, dan ben je wel onderons. “Hij leidt mij naar grazige weiden van rust waar een maaltijd wordt aangericht”. Ik voelde hier dat de hemel de aarde raakte. God die mensen wil helpen en tegemoet treden. Jezus komt in hetzelfde bootje zitten. Hij steekt zijn hand uit. En wat doen wij/ik? Gaan we Hem tegemoet of blijven we aan de kant staan. Er is veel lijden, God, waaronder dat van onszelf en van de wereld, en het lijkt of dat niemand ons tegemoet komt. Voor velen onder ons is dat zo in deze dagen. Ook al weet ik dat dit niet waar is. Alles wat Jezus ons heeft voorgeleefd, wordt ons ook gelijk gegeven. Petrus is het voorbeeld. Hij ging toch het water op, dus zit in ieder van ons de kracht. En zoals Petrus dreigt weg te zinken en denkt dat dit toch niet waar kan zijn, en dat juist dan zijn geloof aanwakkert door toch zijn hand uit te steken naar Jezus. En nu denk ik weer aan mezelf, God, in mijn wachtkamer bij de dokter. Mijn pijn is er niet minder om omdat hij is weggeroepen, maar ik hoef het niet alleen te dragen. Jezus vraagt niet ”waarom ben je angstig”? Maar Hij vraagt mij wel “waarom heb je getwijfeld”? En ik denk dat we onszelf die vraag mogen stellen. Daarom mag ik telkens weer opkijken naar het kruis. Ik zie Jezus vastgespijkerd hangen, met open handen. Ik zie een open zijde, voor mij een open hart. Dit doet mij dan stamelend bidden: dank, God, dat Gij daar op het kruis mij/ons uw levenslange Liefde hebt geschonken en daarom bid ik voor de mensen die gestorven zijn, die lijden onder deze pandemie, voor hen die hen bijstaan dag en nacht, voor hen die onze economie draaiend houden, voor ons allemaal die in quarantaine leven, voor mijn broer missionaris en zijn straatkinderen, voor zuster Maria Dingenen die vandaag is mogen thuis komen bij U Heer…

Maria, liefde gaf u duizend namen. Velen aanroepen u deze dagen, juist omdat jij moeder zijt van al ons verlangen, moeder van al ons lijden. Gij zijt de vrouw aan de voet van het kruis, troosteres van al wie lijdt, moeder van als ons hopen, hulp van de Christenen en gij zijt met ieder van ons op zoek naar Jezus Uw Zoon. Amen

_____________________________

Goede God,

Ja, zo blijf ik U noemen. Ook al zijn er velen die me vandaag de vraag stellen: waar is die Lieve God van u? Ik weet dat Gij goed voor ons zorgt en ik heb weer een dag bij mogen geschreven in mijn levensboek. Gij leidt mij doorheen deze corona-crisis, met al zijn beperkingen. Ja het doet pijn dat ik mijn vertrouwde gezichten niet meer zie in mijn dagelijkse eucharistieviering. Ik bid hier voor hen in deze moeilijke periode. Vele van hen hunkeren vandaag naar U.

Vol vertrouwen kijk ik op naar het kruis. Ik zie Jezus vastgespijkerd hangen, met open handen. Ik zie een open zijde, voor mij een open hart. Dit doet mij dan stamelend bidden: dank, God, dat Gij daar op het kruis mij/ons uw levenslange Liefde hebt geschonken. Ook al zijn er vandaag veel mensen die deze Liefde niet echt mogen ervaren. Het samen vieren, God, is juist dat mooie moment dat Uw Liefde tot ons mag doordringen. En dat we stilstaan bij die Liefde, die Gij voor ieder van ons toont. Dit mocht ik juist steeds ervaren met veel mensen in de parochie, in het Woon- en Zorgcentrum en in de zustergemeenschappen. En dat geeft juist een diep gevoel van verbondenheid met elkaar. Jezus heeft ook vurig uitgekeken naar het Paasmaal met zijn vrienden. Is dit mijn hunker in deze veertigdagentijd naar Pasen toe?

God, ik weet dat deze corona-crisis ingaat tegen uw schepping. Het is een aanslag op Uw Liefde. En toch bid ik U om levenskracht voor de dag van morgen. Zegen alle initiatieven die omzien naar kwetsbare mensen, die getroffen worden door de ziekte of door de eenzame quarantaine, maar zegen ook alle zorgenden en zij die onze economie draaiend houden. Eigenlijk wil ik bidden voor iedereen want in deze crisistijd hebben we allemaal nood aan een gebed. Gebruik mij God als instrument in Uw Hand en zegen mij zodat ik tot zegen kan zijn voor de mensen naar wie ik mag luisteren, schrijven of die ik mag ontmoeten, zodat ik staande mag blijven om zo anderen nabij te zijn.

Maria, aan het eind van deze dag kom ik ook weer aankloppen, zoals veel mensen over de gehele wereld. Ik bid dat wij de beproevingen van deze tijd kunnen dragen. Laat uw sterke hand rusten op hen voor wie ik gebeden heb. Draag zorg voor al deze mensen. Dat wij bestand mogen zijn voor het lijden zoals gij eertijds op Golgotha aan de voet van het kruis uw Zoon nabij zijt gebleven. Wil nu voor elk van ons zorgen, tot de nieuwe ochtend. Maria, dank dat gij me zo nabij zijt. Amen

Wilfried Meert, sdb • Salesianen van Don Bosco, Provincialaat salesianen • geplaatst op 02 april 2020


Schrijf u hier in voor Don Bosco digitaal (nieuwsbrief)

* indicates required