Brief van de provinciaal 2019-2020/04
Onze provinciaal, Wilfried Wambeke, brengt mededelingen uit de provincie.
Beste medebroeders
Ik denk met heel veel genoegen terug aan de ontmoetingsdag van vorige maandag voor alle salesianen van Nederland en Vlaanderen. We werden heel goed ontvangen in het huis van Boortmeerbeek, een plaats waar veel medebroeders niet zo vaak komen. Een hartelijke gemeenschap met een behoorlijke groep oud-missionarissen zorgde voor een warm onthaal. Sommige medebroeders zagen elkaar voor het eerst terug na vele jaren.
Dit jaar waren we met een zeer talrijke groep. Dat zegt uiteraard iets over de broederlijke sfeer in onze provincie. De aanwezigheid van onze drie medebroeders-bisschoppen werd bijzonder gewaardeerd, en ook die van Wim Collin, professor aan de UPS, die speciaal uit Rome overkwam om er bij te kunnen zijn.
De gemoedelijke sfeer bij het onthaal in de missieprocuur, de mooie tentoonstelling die Gerard Schoorl voor ons opstelde in de gangen van het huis, de goed voorbereide en inspirerende eucharistieviering, de verbondenheid in gebed met de afwezigen, de ontmoetingskansen tijdens het aperitiefje, de gezelligheid aan tafel bij het lekkere eten, het optreden van de jonge medebroeders, de spontane bereidheid om hier of daar een handje toe te steken, het bezoek aan de nieuwbouw van onze school in Haacht onder leiding van algemeen directeur Geert Leenknecht, de gesmaakte dessertjes en de vlaai die helemaal uit Limburg kwamen, en nog zoveel meer: allemaal ingrediënten voor een geslaagde dag. Daarvoor wil ik alle aanwezigen danken, maar vooral de communauteit van Boortmeerbeek en, niet te vergeten, de helpers voor en achter de schermen: een groepje Medewerkers van Don Bosco van centrum Hechtel en de mensen die verbonden zijn met het huis van Boortmeerbeek en vaak paraat staan om de medebroeders te ondersteunen.
Het is mijn droom volgend jaar de provinciale ontmoetingsdag te organiseren in Amsterdam. We kunnen dan bijvoorbeeld met de wagen tot parking Noorderkempen in Brecht komen en van daar met een bus samen verder doorrijden naar onze bestemming. Het zou een mooie kans bieden om de eenheid tussen Vlaanderen en Nederland nog wat sterker te maken en voor veel medebroeders zou het tevens een unieke gelegenheid bieden om het mooie werk in de Nieuw-West-zone van de stad Amsterdam te leren kennen. Maar u hoort er beslist nog van …
Onze zieke medebroeders biddend nabij
Toon Boone (St.-Denijs-Westrem) werd de voorbije maanden al enkele keren met spoed opgenomen in het Maria-Middelaresziekenhuis. Telkens mag hij na enkele dagen weer naar huis, maar hij moet toch heel alert blijven.
Lionel Carbon (St.-Denijs-Westrem) mocht een maand geleden het ziekenhuis verlaten en verblijft sindsdien in de gemeenschap van St.-Denijs-Westrem. Ondanks de vele ongemakken blijft hij moedig zijn situatie dragen, omringd en gesteund door de medebroeders, en met de nodige thuiszorg van het Wit-Gele Kruis en de huisarts.
Wilfried Meert (Oud-Heverlee) heeft na enkele spannende weken positief nieuws gekregen na de botbiopsie: er is geen uitgezaaide kanker in de botten, wel een infectie. Zijn grootste zorg is nu dat deze infectie kan verholpen worden en dat een bijkomende amputatie niet nodig is. Hij moet nu ook naar de pijnkliniek en vanaf begin december start de derde reeks chemo voor de blaas.
Boudewijn Spittaels (St.-Pieters-Woluwe) verblijft nog steeds op intensieve zorgen in het St.-Michielsziekenhuis in Etterbeek. Er werd de voorbije maand weinig vooruitgang geboekt. Zonder kunstmatige beademing, nierdialyse en ondersteuning van het hart lukt het niet. De dokters blijven hopen op een kentering.
Walter Van Wouwe (St.-Denijs-Westrem) mocht na een kortverblijf in WZC Zonnehove te St.-Denijs-Westrem verhuizen naar een vaste kamer voor langdurig verblijf in hetzelfde WZC.
Jos Witvrouwen (Hechtel) werd even opgenomen in Gasthuisberg met hartritmeproblemen. De volgende dag kon hij weer huiswaarts.
We weten ons innig verbonden met onze zieke en lijdende medebroeders. Zij mogen erop rekenen dat we dit ook uitdrukken in ons gebed voor hen.
Geborgen in Gods eeuwige liefde
We hebben de voorbije maand alweer twee medebroeders toevertrouwd aan Gods eeuwige barmhartigheid. Bij het verschijnen van de vorige rondzendbrief kon ik nog net meegeven dat Jan Wessels overleden was, en drie dagen later moesten we ook Karel Lievrouw uit handen geven.
We deden onze medebroeder Jan Wessels uitgeleide in zijn geboorteplaats Oldenzaal, Nederland, met het evangelie van Marta en Maria, de twee zussen die Jezus gastvrij ontvangen. Beide tonen ze hun gastvrijheid op een heel verschillende wijze. Marta is druk in de weer om te zorgen dat de gast goed ontvangen en van het nodige voorzien wordt, terwijl Maria aan de voeten van Jezus gaat zitten en naar Hem luistert. In zijn leven heeft Jan deze twee houdingen gecombineerd: hij was kok van opleiding, attent en zorgzaam voor de noden van de mensen voor wie hij zich inzette, maar evenzeer was hij de religieus die tijd maakte om te luisteren naar Gods Woord en zijn geloof uit te drukken in een mooi verzorgde liturgie. Na de actieve jaren trok Jan terug naar zijn geliefde geboortestreek. Hij hield ervan als lector en acoliet te fungeren in de kerken in zijn regio van herkomst. Zijn laatste jaren waren getekend door ziekte. Drie jaar geleden verhuisde Jan naar de gemeenschap van Assel-Wijchen. Op het einde keerde hij graag terug naar Oldenzaal, naar een hospice, dicht bij zijn familie. Hij is daar op 15 oktober 2019 op 80-jarige leeftijd overleden. Met een mooie gregoriaanse liturgie, zoals Jan het wenste, werd afscheid genomen in de St.-Plechelmusbasiliek te Oldenzaal, de plek waar hij zo van hield.
Onze medebroeder Karel Lievrouw werd geboren in Lendelede als eerste van een drieling. Zijn jonge jaren werden getekend door een diep-christelijke opvoeding. Hij was sportief en sociaal: hij werd Belgisch kampioen tafeltennis bij de junioren en kon zich ook uitleven in de Chiro, waar hij groepsleider werd. Via de afdeling ‘Late roepingen’ in Kortrijk begon hij op 25-jarige leeftijd aan zijn opleiding bij de salesianen. Na de vormingsjaren werkte hij 14 jaar in het internaat en de school te St.-Denijs-Westrem. Daarna stond hij meer dan 30 jaar als pastoor in enkele parochies in het bisdom Hasselt. Zijn parochianen bewaren het beeld van een eenvoudige, volkse, bezielde en graag geziene herder. Toen hij 78 werd, vroeg hij zijn pensioen aan, maar stilzitten stond niet in zijn woordenboek: vanuit de gemeenschap van Hechtel bleef hij de liturgie verzorgen in het WZC te Peer, tot ook dat moeilijker werd. Een half jaar geleden moest Karel een zware heelkundige ingreep ondergaan, die hij niet meer te boven kwam. Hij verhuisde naar een WZC in Heverlee waar nog andere medebroeders verblijven, maar was ondertussen erg verzwakt. In een kring van medebroeders van Hechtel en Heverlee en van familie ontving hij de ziekenzalving, om enkele dagen later op 86-jarige leeftijd de oversteek te maken naar de eeuwige kring van Gods liefde.
Uit de provinciale raad
Het beleidsplan 2019-2022 is reeds voorgesteld in de meeste van onze gemeenschappen. De realisatie van het plan zal een werk van jaren zijn. In de provinciale raad nemen we het plan punt na punt door om het verder te concretiseren. We hebben de voorbije vergaderingen heel wat tijd besteed aan punt 2 over de jongerenpastoraal.
Daarnaast leggen we de grondslagen voor een ‘Masterplan’ voor onze provincie dat een breed gedragen plan moet worden en uiteindelijk ter goedkeuring zal voorgelegd worden aan het Provinciaal Kapittel van 2022. Na een periode van terreinverkenning en afbakening van de doelstellingen en werkwijze, zullen drie raadsleden de komende maanden het nodige materiaal verzamelen om er dan mee aan de slag te kunnen gaan op verschillende niveaus van de provincie: de sectoren, de Salesiaanse Familie, de jongeren en uiteraard ook de medebroeders (met bijzondere aandacht voor de stem van de jongste medebroeders). Binnen de raad hebben we de voorbereidende fase toevertrouwd aan Bart Decancq, Peter Van den Borre en Dieter Verpoest.
We hebben het in de provinciale raad ook gehad over de bibliotheek van Oud-Heverlee. Dankzij het monnikenwerk van medebroeders als Jacques Schepens en Carlo Loots hebben we een degelijke bib met waardevolle collecties op vlak van salesianiteit, theologie, pedagogische wetenschappen, enz. Daarnaast is er heel wat archiefmateriaal van medebroeders, salesiaanse huizen, deelgroepen van de Salesiaanse Familie, salesiaanse werken en dergelijke aanwezig. Er wordt jammer genoeg niet zoveel gebruik gemaakt van deze bib en groeiend plaatsgebrek roept een aantal vragen op. Welke functie kan deze bibliotheek hebben in onze provincie en in welke afdelingen moeten we dan prioritair blijven investeren? Welke voordelen biedt een eventuele samenwerking met het KADOC (Katholiek Documentatie- en Onderzoekscentrum) dat archieven van congregaties opslaat, inventariseert, digitaliseert? Om een voorstel uit te werken voor de provinciale raad werd een werkgroepje samengesteld, met Carlo Loots, Eric Haelvoet, Freddy Staelens en Peter Van den Borre.
Beste medebroeders, deze brief is door omstandigheden wat korter dan anders. Geen nood, na het dipje van enkele dagen geleden is de energie weer helemaal terug. Als ik over een maand mijn volgende brief schrijf, zal het feest van Christus Koning voorbij zijn en zitten we volop in de advent. Ik wens iedereen alvast een genadevolle start toe van de adventstijd.
In salesiaanse verbondenheid
Wilfried Wambeke sdb
Provinciaal
