Wat is niet spectaculair, maar kan levenslang blijven hangen?
De moeder van Don Bosco ligt aan de basis van het avondwoordje: een gedachte die ze vlak voor het slapengaan vertelde aan kleine Jan. Don Bosco nam het idee over en deelde elke avond een droom, een gedachte, een beleving, een raad ... met zijn jongens en salesianen. Het opzet kan variëren en spectaculair hoeft het niet te zijn. De kracht en de schoonheid zit toch in de eenvoud. Tot op vandaag leeft deze traditie in salesiaanse kringen, overal ter wereld. Eén van de avondwoordjes die ik geregeld gebruik, gaat over een kaars:
De kaars geeft licht en warmte, maar wordt daardoor steeds kleiner. Om te kunnen branden heeft ze zuurstof nodig. Zo zijn er ook mensen die licht en warmte geven; een stukje van zichzelf. Daarvoor hebben ze inspiratie nodig, zuurstof. Die vinden ze misschien in hun geloof, bij God. Ik wens dat jullie zulke ‘kaarsen’ mogen kennen, en dat je zelf ook zo’n ‘kaars’ voor iemand mag zijn.
Sommige avondwoordjes blijven me jaren bij. Bijvoorbeeld tijdens de Wereldjongerendagen in Krakau (2016): de groep werd in tweeën gesplitst. De ene helft ging in een kring zitten, de andere helft stond erachter. De opdracht was verrassend: ‘leg je handen op de schouders van de persoon voor jou en bid voor hem of haar’. Het was een intens moment. Een ander avondwoordje dat me altijd zal bijblijven was gewoon een lied, niet meer en niet minder. Maar op dàt moment was het wel de boodschap die ik nodig had.
Bron: Don Bosco Vlaanderen 2019/1, p. 15.
Inspiratie nodig voor Avondwoordjes?
Check https://www.jeugddienstdonbosco.be/zingeving/inspiratievooravondwoordjes
Of bots op frisse ideetjes via Facebook, donbosco.be, Instagram of Pinterest.
