"(Voor)lezen duidelijk niet de favoriete bezigheid van jongeren"
U kon het hier eerder al lezen: in samenwerking met Literatuur Vlaanderen en Bibliotheek Genk organiseert Don Bosco Genk een 'voorleesproject' voor de leerlingen van de derde graad. Tijdens de middagpauze zullen leerlingen van de derde graad STW, OR en OH voorlezen aan leerlingen van de eerste en tweede graad.
"In het begin van het project vulden de deelnemende leerlingen een vragenlijst in", klinkt het bij Don Bosco Genk. "Lezen en voorlezen blijkt niet de favoriete bezigheid van een jongere van 16-17 jaar te zijn. Het project wordt vooral voor anderen als positief ervaren."
Voorleesplezier
"Lezen heeft geen goede reputatie bij jongeren. Van de groep ondervraagde leerlingen schrijft 42% dat ze niet graag lezen, 30% heeft geen uitgesproken mening en amper 28% van de jongeren leest relatief graag. Ook voorlezen wordt niet gewaardeerd. Slechts een kleine 20% vindt het fijn om voorgelezen te worden. Toch willen jongeren voorlezen voor hun kinderen. Voor onze jongeren is voorlezen een aangename herinnering uit hun kindertijd, minder iets voor tieners."
Verbondenheid
Voorlezen zit echter in onze cultuur. "73% van onze bevraagde jongeren zegt dat zijn of haar ouders verhaaltjes voorlazen toen ze klein waren. 25% van de ouders stopte met voorlezen op het moment dat hun kind drie jaar werd, 63,5% op zes jaar. Dit kadert in de algemene tendens dat ouders minder voorlezen eens dat kinderen zelf beginnen te lezen. 13,5% las hun zoon of dochter voor tot twaalf jaar, aan 5% van onze zestien- en zeventienjarigen wordt af en toe nog voorgelezen."
"65% van onze jongeren waardeert het dat hun ouders voorlazen en neemt zich voor om later zelf voor te lezen aan hun kinderen. Voorlezen is immers een fijn moment dat ouders en kinderen delen en dat zowel door de ouders als door de kinderen als aangenaam ervaren wordt. Het boek wordt meestal door de luisteraar gekozen (36%) of in samenspraak met luisteraar en lezer (34%). Soms kiest de voorlezer alleen (14%). Dit geeft weer aan dat het voorlezen staat voor verbondenheid."
Voorleesproject
"Ondanks dat voorlezen goede herinneringen met zich meebrengt, hebben weinig jongeren zin om voor te lezen als ze de personen niet kennen. Het voorleesproject wordt positief gewaardeerd, maar voor anderen. 'Het is een leuk project, maar niet mijn ding' is de algemene tendens. Maar er waren ook heel positieve reacties: ‘Ik word blij als ik kinderen blij maak’. Een leerling stuurde zelfs via Smartschool een berichtje aan haar nieuwe leerkracht ‘mevrouw, schrijf mij maar in voor het voorleesproject, dat zie ik helemaal zitten’. Dat zijn de momenten waarop je weet waarom je leerkracht geworden bent."
