Verifica triennale in Ariccia
Op zondag 7 januari vertrokken zuster Hilde Uyttersprot, zuster Lutgardis Craeynest, zuster Hilde Bosmans en ikzelf naar Ariccia bij Rome, om deel te nemen aan dedriejaarlijkse Verifica. De evaluatie vond plaats in Casa del Divin Maestro. Deevaluatie verenigde voor de eerste keer alle 26 provincies van Europa en het Midden-Oosten. Zij vaardigden in totaal 120 deelnemers af, van wie 26 leken. Het doel van deze bijeenkomst, in aanwezigheid van de algemene overste Moeder Yvonne Reungoat en de algemene raad, is een evaluatie van de afgelegde weg sinds het laatste kapittel en een vooruitblik naar het volgende algemene kapittel in 2020.
We begonnen elke dag met een eucharistie, voorgegaan door een lid van de algemene raad van de salesianen. De algemeen overste, don Ángel Fernández Artime, ging in de slotviering voor en moedigde ons aan om verder te leven en werken in de geest van Don Bosco en Maria Mazzarello. Tijdens de dagelijkse conferenties debatteerden we open over de manieren waarop we in de toekomst het werk van Don Bosco en Maria Mazzarello willen verderzetten als zuster, leek of medewerker.
Zuster Carla Castellino, coördinatrice van de Verifica, benadrukte in haarwelkomstwoord “dat wij een antwoord zijn op de vraag naar een teken van liefde en hoop in de wereld van vandaag met de jongeren van vandaag die op hun weg mensen nodig hebben die door hun eigen leven getuigen van de schoonheid van de ontmoeting met Jezus.”.
Moeder Yvonne had het in haar dagelijkse conferenties over de vier wegen van pastorale ontmoeting, besproken in het vorige algemene kapittel. Ze refereerde aan het evangelie en benadrukte een paar woorden uit het evangelie, in overeenstemming met het thema van de dag. De kern van haar boodschap vertrekt vanuit het verhaal van de vijf broden en twee vissen: samen delen, want delen is vermenigvuldigen. Wij moeten, volgens het voorbeeld van Don Bosco en Maria Mazzarello, de gist zijn in het deeg van onze samenleving, waar jongeren onze heilige grond en het hart van onze zending zijn.
Iedere provincie werkte mee aan een infostand. De 26 provincies werden opgesplitst in drie groepen, de zogenaamde conferenties. De eerste conferentie is de CII en behelst alle Italiaanse provincies, de tweede is de CIEP en vertegenwoordigt Spanje en Portugal. De derde conferentie is de CIEM en omvat de rest van Europa en het Midden-Oosten. Elke conferentie had een stand opgebouwd waar de afgelegde weg werd voorgesteld aan de hand van beeldmateriaal en verhalen. Het uitgangspunt was de vraag welke profetische keuzes we maakten. Wij in de Vlaamse provincie kiezen bewust voor het behoud en de uitbouw van onze internaten en speelpleinen en de aanwezigheid in het bestuur van onze scholen. Een rode draad doorheen de verhalen van de verschillende provincies, was de opvang en begeleiding van migranten. Een sterk voorbeeld is de gemeenschap in Aleppo (Syrië) waar twee zusters bezig zijn met de heropbouw van het huis, om volgend schooljaar opnieuw met onderwijs te kunnen starten.
In het deeg van onze Vlaamse provincie is de gist onze aanwezigheid als zustergemeenschap tussen de jongeren, medewerkers en de vele vrijwilligers die actief en concreet bij onzer zending betrokken zijn. We dachten ook na over hoe we in een tijd dat onze mogelijkheden beperkter worden, kunnen investeren in de brede salesiaanse familie en in vorming. Daarnaast willen we als zusters van Don Bosco dat onze jongeren opgroeien in een gezonde wereld. Wij dragen ons steentje bij door onze sobere levensstijl en het bewuste gebruik van de beschikbare ressources. Op die manier willen we niet enkel brood geven aan de ander, maar ook het brood zijn voor de ander.
