't Is niet zo moeilijk... medewerk(st)er van Don Bosco zijn
Kortrijk, 26 oktober 2020. Ze waren met twaalf en stapten die namiddag af in Don Bosco Kortrijk. Het initiatief werd genomen door verantwoordelijke Annemie Lefebvre en haar team. Wat was het doel? We hadden elkaar al maanden niet meer kunnen ontmoeten en er was nood aan een voorzichtige bijeenkomst met als ingrediënten gebed en werk.
Op veilige afstand genoten we van een stukje taart en koffie, en zelfs van fris zelf geperst appelsap. Vervolgens konden we kennis nemen van de verjaardagskalender van Don Bosco (eenvoudig middel tot verbondenheid) en van de adventsbrochure ‘op naar Kerstmis’. Met volgend gebed werd de bijeenkomst geopend:
Ons gebed werd gevolgd door een Weesgegroet. Maria was en blijft de eerste medewerkster van God in zijn zorg voor de wereld en voor de mensen. We dachten aan de oorlogsjaren - nu is er de corona-oorlog - waarin met eenvoudig vertrouwen zovele Lourdesgrotjes werden gebouwd om de bescherming van Maria te vragen.
Mede-werk-enden
Nu aan het werk! Want we willen mede-werk-enden zijn. Een ploegje van vier begeeft zich naar de rustplaats van 23 overleden salesianen. De struiken worden gesnoeid, de muren met hoge druk en water gereinigd en zakken vol bladeren verzameld. Als rond 16 uur de schoolbel rinkelt, komen heel wat leerlingen langs en denken ze even na bij wat ze zien gebeuren. De volgende dag zien ze bij die opgefriste graven een bloem staan die eer brengt aan elke overledene.
Ondertussen wordt door de andere medewerk(st)ers mooi werk gedaan in het gebouw waar tot 2019 nog zeven salesianen hebben gewoond. Daar is veel gebeurd in amper één jaar tijd zodat nu in dat huis een tweede internaat straks opengaat (nodige aanvragen, toelatingen, plannen maken, aannemers en vrijwilligers inschakelen en zoveel meer). Tom Bekaert en zuster Hilde Huysentruyt mogen gerust de ‘Don Bosco’ en de ‘Mamma Margherita’ genoemd worden van dit nieuwe huis.
Met stofzuiger en ander poetsmateriaal worden de kamers klaargemaakt. De medewerk(st)ers doen dat met zorg en toewijding, al was het voor hun eigen kleinkinderen. Na een paar uren werk zijn ze klaar. Het doet denken aan Mamma Margherita, de moeder van Jan Bosco. Zij had de gave om die eenvoudige jongens bij Don Bosco een thuiservaring te geven.
Onze bijeenkomst loopt stilaan ten einde. “Neem nog een koffie en stukje cake”, zegt mama Annemie. Dankbaar dat wij dit konden doen, rijden we naar huis. We krijgen een uitnodiging mee om op 1 november ’s avonds thuis in gebed met elkaar verbonden te zijn bij een brandend kaarsje en een foto van onze overledenen. Waarom zouden we ook niet op 1 november of verder in deze maand zo met dit gebed verbonden zijn?
Oproep tot gebed
Beste medewerk(st)er, beste vriend van Don Bosco, graag willen we jou uitnodigen om op 1 november thuis onderstaand gebed te bidden, bij een kaarsje, een foto van de overleden dierbaren, iets dat je doet denken aan deze persoon (personen). De medewerk(st)ers van Don Bosco Kortrijk zullen dit op 1 november omstreeks 19 uur doen. Dit kan zeker ook op een ander moment. Zo voelen we ons met zijn allen verbonden en denken we aan de vele mensen die het moeilijk hebben. Hierbij het gebed dat wij zullen bidden:
Goede God,
In deze dagen van herinnering weten wij ons verbonden.
Alhoewel we het anders zouden willen, doet het goed om hier te zijn.
We vinden troost in de stille groet die we komen brengen.
God, wij vragen Jou,
help ons het gemis te dragen,
verzacht de pijn van het afscheid
en verstevig ons geloof dat sterven niet het laatste is.
Jouw liefde geeft ons steun
en doet ons uitkijken naar de dag
waarop wij opnieuw verenigd zullen zijn.
Heer, zorg goed voor onze lieve doden
En wees ook ons nabij. Amen
