Salesiaan Lawrence: "Dacht niet dat ik ooit missionaris zou worden"

Salesiaan Lawrence: "Dacht niet dat ik ooit missionaris zou worden"

"Hallo iedereen,

Ik ben Lawrence. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en ben daardoor van jongs af aan naar de kerk gegaan. Daar is mijn liefde voor Jezus en de wil om Hem te dienen gegroeid. Mijn betrokkenheid bij de activiteiten in de kerk groeide tot een gelegenheid om mijn christelijk geloof te verdiepen. In 2011 heb ik de eerste stap gezet om deel uit te maken van de salesiaanse gemeenschap. Ik begon mijn salesiaanse vorming in de gemeenschap Onitsha, waar ik de kans kreeg om de warme spiritualiteit van Don Bosco te ervaren. De spiritualiteit van Don Bosco was zeer aanwezig in het leven van de salesianen die ik ontmoette en het is dan ook die warme spiritualiteit die mij omwille van haar frisheid en uniciteit veroverde."

"Ik heb veel missionarissen ontmoet en bewonderd, maar nooit dacht ik eraan om er zelf een te worden"

Nooit missionaris worden
"In 2013 begon ik aan mijn noviciaatsprogramma. Ik kreeg meer inzicht in wat het betekent om een salesiaanse missionaris te zijn en mijn hart klampte zich vast aan dit inzicht, hoewel ik mezelf onwaardig achtte vanwege de eisen en uitdagingen die het met zich meebrengt. Intussen had ik al missionarissen ontmoet, naar ze geluisterd en ze bewonderd, maar nooit dacht ik eraan om er zelf een te worden. Ik heb altijd geprobeerd om dat idee weg te duwen omdat ik het gevoel had dat het niets voor mij was. Een geestelijk leidsman deed me echter inzien en begrijpen dat missionaris worden niet iets is dat we alleen kunnen doen of dat we volledig kunnen bevatten. Met zijn hulp heb ik het idee laten bezinken en ben ik er ook over na gaan denken. Na mijn post-noviciaat heb ik tijd genomen om na te denken en te bidden over het zendeling worden." (lees verder onder de foto)

Opdracht in de BEN-provincie
"In 2018 heb ik mijn missionair verlangen kenbaar gemaakt aan onze Algemeen Overste. Na enkele maanden kreeg ik een e-mail dat ik mijn missionaire vorming en onderscheiding in de provincie BEN (Vlaanderen en Nederland) moest voortzetten. Na mijn missionaire cursussen in Rome heb ik mijn papieren gehaald en in april 2019 ben ik uiteindelijk naar België vertrokken."

"De moeilijkheden en uitdagingen werden verlicht dankzij de hulp die ik van mijn medebroeders kreeg"

"Ik werd hartelijk ontvangen door provinciaal Wilfried Wambeke en de medebroeders in Heverlee. Ik bleef in Heverlee om taalcursussen te volgen en om de jongeren, de medebroeders, het apostolaat en de Belgische cultuur geleidelijk aan te leren kennen. Door de begeleiding van de medebroeders werd ik op verschillende manieren ondersteund om mezelf te begrijpen in een nieuwe culturele context. De moeilijkheden en uitdagingen werden voor mij verlicht dankzij de hulp en bijstand die ik van mijn medebroeders mocht ontvangen, waarvoor ik zeer dankbaar ben."

Jongeren ondersteunen bij hun geloofsgroei
"Op dit moment verblijf ik in een andere salesiaanse communiteit in Groot-Bijgaarden. Mijn werk bestaat uit het assisteren in de parochie en de school. Door de uitbraak van het coronavirus zijn er helaas veel activiteiten afgelast, maar ondanks de preventieve maatregelen van de overheid kan ik mijn apostolaat toch ijverig uitvoeren. Een van mijn opdrachten is om catechismus te geven aan de jongeren. Ik help bij het onderwijzen van catechismus aan de kandidaten die zich voorbereiden op hun eerste heilige communie en vormsel."

"De lessen gingen online door en in april hadden we enkele activiteiten waarbij we konden samenkomen. We hebben ook een wandeling van 10 kilometer gemaakt ter voordele van het vastenproject 'Broederlijk Delen' voor de arme mensen in de wereld. Het was een zeer verrijkende ervaring. Mijn verblijf in Groot-Bijgaarden is een tijd van luisteren en leren van goede voorbeelden van veel mensen. Deze twee punten zijn heel belangrijk in mijn proces van verdere verdieping van mijn missionaire roeping." (lees verder onder de foto)

Een geschenk van God
"Ik zie mijn missionaire roeping als een geschenk van God dat van mij verlangt dat ik er dagelijks op inga. Het is een geschenk dat je niet alleen waardeert op de dag dat je het missiekruis ontvangt, maar een waarvan je op ieder moment de schoonheid ontdekt. Een geschenk dat vraagt om te leven in het volle bewustzijn van Hem die geeft, zendt en begeleidt. Een geschenk dat alleen gekoesterd kan worden door in nederigheid te luisteren naar Jezus die roept, zendt en begeleidt. Een geschenk dat ik deel in Zijn missen en dat mij ondanks mijn menselijke zwakheid alle nodige genaden schenkt om alles te brengen tot glorie van Zijn naam en redding van de jongeren, vooral de armsten onder ons. Ik geloof dat ik alleen door naar Hem te luisteren, mijn onwaardigheid te erkennen en mij door Hem te laten leiden, waarde kan geven aan deze gave van Hem en zo de schoonheid van mijn roeping kan ontdekken."

---