Op bezoek bij de bisschop van Brugge
De Medewerkers van Don Bosco van Kortrijk organiseren ook dit jaar een ‘Ten Huize van…’-dag.
De Kortrijkse Medewerkers van Don Bosco (MDB) werden op 27 april ontvangen bij mgr. Lode Aerts! De bisschop van Brugge kwam ons afhalen op de parking terwijl we daar in het zonnetje elkaar aan het begroeten waren. Dankzij de vraag van Freddy Staelens, sdb, mochten we daar met vier wagens de hele dag parkeren. We werden verwacht in een mooie spreekzaal, een stukje cake en een korfje paaseitjes stonden klaar en de bisschop zelf bediende ons met een tas koffie.
Warm ontvangst in het bisschoppelijk paleis
Hans Desramault gaf de start van ons samenzijn! Daarna verzorgde Rik Callens de inleiding. Hij bracht aan op welke wijze Don Bosco veel medewerkers rond zich verzamelde en met hen samenwerkte voor de straatjongens van Turijn. Hij legde uit hoe Don Bosco achteraf een structuur uitbouwde voor die medewerkers en hen in een erkende vereniging samenbracht. Vervolgens hebben we één na één aan de bisschop meegedeeld hoe we de MDB leerden kennen en welke taken we opnemen als MDB in onze eigen levenscontext. De verscheidenheid aan diensttaken was groot: vooreerst in het eigen gezin en bij de kleinkinderen, op de werkvloer, in de parochie doorheen catechese en organist e.a., ook in Raden van Bestuur voor de scholen, bij Lourdesbedevaarten, in Samana, ... Deze concrete levensverhalen wijzen uit hoe Don Bosco richting geeft aan ons leven en met ons meetrekt doorheen de jaren. We beaamden dat we geen afstand kunnen nemen van het bezield worden door Don Bosco en zijn spiritualiteit. De geest van Valdocco en Mornese leeft verder!
De bisschop bedankte voor de getuigenissen. Hij kende Mensa kent en wist dat de zuster die daar leeft en werkt ook 'Aerts' als familienaam heeft! Voor ons waren de verhalen van elkaar een hele verrijking. We werden dieper vertrouwd met de bezieling van onze groepsleden. Dankbaarheid en waardering leefde in ons op voor hun gulle gaven met hart, geest en handen
Tijdens een korte pauze verraste Anne-Mie Lefebvre ons met een lekker stuk gebak. Ze had ons ook verrast en geholpen door als eerste de aanzet te geven bij onze getuigenissen.
De bisschop over zijn roeping
Nathalie Kerckhove, die het contact met de bisschop, en vooral met zijn secretaris, goed onderhouden had, legde de bisschop onze vraag naar zijn getuigenis voor. Mgr. Lode Aerts deelde de weg van zijn roeping mee en zijn vele zendingen! Daar werden we stil van. Hij vertelde eerlijk, eenvoudig en doorleefd. Hij vertrok van een ingrijpende ervaring op zijn zoektocht naar God. Hij leidde ons tot dé beleving van zijn roeping die zijn eigen kunnen overtreft, die gave is voor hem. Dit is ook de steun van zijn leven geworden. Hij verlangt dat die God die hij trouw en barmhartig bemint en steeds zijn steun en toeverlaat wil zijn, dit ook voor anderen zou mogen zijn of worden. Dit wil hij hen aanreiken met hart, geest en handen. Wij hadden gevraagd om afsluitend samen te kunnen bidden met hem. Mgr. Lode nam ons mee naar de mooie kapel. Hij vroeg ons om goed te zingen. Het werd een blij middaggebed waarin we onze vele intenties konden neerleggen.
Om 12 uur nam de bisschop afscheid op de parking. Hij sprak ons aan bij de voornaam en wist van de echtparen wie bij wie hoorde! Gekend zijn doet deugd! In de namiddag werd bisschop Lode in een parochie verwacht voor het toedienen van het Vormsel. Adelin Verkerken kon vandaag niet bij ons zijn omdat hij in Kortrijk meehielp bij de vormselviering.
Rondleiding in Brugge
Marie-Claitre Deknudt en haar man Frans hadden onze verdere tocht in ‘Brugge die Scone’ op voorhand verkend en grondig voorbereid! Ze gingen ons voor naar het restaurant ‘In ’t Schrijverke’. We konden er elkaar gezellig ontmoeten bij een lekkere maaltijd! Onder de middag brachten we een bezoek aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk, nog in restauratie. Luk Van Beneden leerde ons dat de toren van de kerk helemaal in baksteen is opgetrokken. Hij is 122 m hoog en de tweede hoogste die zo is opgebouwd. We hebben er naar ‘opgekeken’! Daarna brachten Marie-Claire en Frans ons naar het aanlegkaaitje van een bootje om de Brugse reien op te varen. Nogal vlug konden we instappen en we merkten dat de lucht meer betrokken werd. De gids startte de boot en zijn uitleg en weldra waren de plensbuien er ook. Onder de paraplu’s loerden we links en recht wat er aangeduid werd om te bewonderen. Het was leerrijk maar we voelden ons wel wat nat worden! Terug op vaste grond zijn we naar een taverne dichtbij getrokken voor een tas warme chocomelk of koffie. De kelner zei meelevend: ik vroeg me af ‘wie zit er in Godsnaam in dat bootje’!
Opgekikkerd stapten we naar de Sint-Salvatorskathedraal om de eucharistieviering van Beloken Pasen mee te vieren. Met onze groep werden we biddend en zingend opgenomen in dat prachtig verzorgd geheel! Een afsluiter die ons raakte binnenin.
Op de zonnige parking van het bisschopshuis wisselden we onze dank ten afscheid uit. Nog een beste wens voor een goede reis, eerst door een druk stukje stad en dan de brede autoweg op!
