Onze provinciaal staat stil bij de vasten
In de veertigdagentijd bereiden we ons voor op het Paasfeest dat we dit jaar zullen vieren op zondag 21 april. Veertig duidt in de Bijbel op voorbereiding en herstel. Van oudsher vasten mensen als er wat spaak gelopen is in de relatie God-mens. Door een tijdlang soberder te gaan leven, door te durven loslaten, wordt een mens vrijer om terug te keren naar de essentie van het leven. We maken dus tijd voor de liefde van God en voor onze relatie met de mensen.
Op ‘Aswoensdag’ verzamelden de jongens zich in de kerk van Turijn om Don Bosco het askruisje op hun voorhoofd te laten tekenen. Don Bosco sprak dan over de vergankelijkheid van dit leven, maar evenzeer over de eindeloze barmhartigheid van God door de komst van Jezus, de Verlosser. Vanaf het begin van de veertigdagentijd bracht Don Bosco daarmee het perspectief van Pasen ter sprake.
In onze dagen komt de religieuze dimensie van de vastentijd wel eens in het gedrang en beperken we ons vaak tot het organiseren van allerlei solidariteitsacties. Op zich zijn die acties uiteraard schitterende initiatieven en ik doe hier graag een oproep om je met hart en ziel in te zetten voor de armste en meest kwetsbare mensen in onze wereld. Voor christenen mag solidariteit ook een paasperspectief krijgen: de overwinning van het leven op de dood en op alles wat kleine en arme mensen belemmert om ten volle mens te zijn. Paus Franciscus zei zes jaar geleden in zijn vastenboodschap dat juist in die solidariteit met de meest behoeftigen het gelaat van Christus zichtbaar wordt. Hij riep daarom alle christenen op de strijd aan te binden tegen de oorzaken van mensenrechtenschendingen, discriminatie en uitbuiting. Onze gewetens, zo ging hij verder, moeten daarom bekeerd worden tot gerechtigheid, gelijkheid, eenvoud en delen, in navolging van Christus.
Gun jezelf in deze dagen van voorbereiding op Pasen af en toe wat tijd om te reflecteren over wat er echt toe doet in het leven. Wellicht helpt het jou los te komen van wat het volle leven belemmert en te ontdekken waartoe God ons via Jezus in het evangelie oproept. Het evangelie spreekt over de oneindige liefde van God voor de mens. Als duizend-en-één dingen die liefde vertroebelen, is het nodig te vasten en los te laten wat niet essentieel is. Zo kunnen we weer beseffen waar het uiteindelijk om gaat: de liefde van God voor alle mensen. Die liefde is zo groot dat we ze niet alleen voor onszelf kunnen houden. Als we ze inzetten voor medemensen in nood, dan helpen we die liefde concreet worden, en dan wordt het ook voor jou een ‘Zalig Pasen’!
Bron: Don Bosco NU 2019/1
