Nilesh (25) over zijn roeping: “Pastoor in India is mijn inspiratie”
Het is vandaag Roepingenzondag. Op die dag schenken we aandacht aan de roeping tot het priesterschap en het religieuze leven. Wij spraken met Nilesh, de jongste salesiaan in onze provincie, over zijn roeping en het leven in een gemeenschap.
Dag Nilesh, stel je eens kort even voor.
“Ik ben Nilesh Dodiyar, 25 jaar oud. Ik kom uit Rajasthan in India en ben al twee jaar in België als missionaris. Mijn vader is een boer en mijn moeder is een huisvrouw. Ik heb drie broers. In mijn jonge jaren studeerde ik aan een katholieke school tot mijn secundair onderwijs.”
Hoe is jouw roeping tot stand gekomen?
“Gedurende mijn studie woonde ik in een internaat van de kapucijnenbroeders. Daar raakte ik gefascineerd door het werk van onze parochiepastoor. Ik ging met hem naar verschillende dorpen om zieke mensen te helpen. Hij had een bijzondere manier van omgaan met mensen. Ik kom uit een regio waar het Hindoe-extremisme heel sterk aanwezig is. Het is moeilijk om daar in een katholieke omgeving op te groeien. Maar mijn parochiepastoor was een vriend van allen. Iedereen wou zijn hulp en iedereen kwam om met hem te praten. Zijn manier van leven raakte me en inspireerde me om religieuze te worden.” (lees verder onder de foto)
Hoe ben je uiteindelijk bij de salesianen terechtgekomen?
“Ik had een gesprek met de parochiepriester en vertelde hem dat ik geboeid was door zijn leven en voor een religieus leven wou kiezen. Ik had toen nog geen weet van de verschillende religieuze sociëteiten en congregaties. Ik dacht gewoon kapucijn te worden, maar hij vroeg me om op een kamp voor salesiaanse roepingen te gaan en zo een ander leven te ervaren. Toen ik daar was, merkte ik dat ik me goed kon vinden in die salesiaanse visie en het werk voor de jongeren. Typisch voor de salesianen is dat ze voor arme, verlaten en bedreigde jeugd werken. Dat motiveerde me om salesiaan te worden. Ik deed uiteindelijk mijn noviciaat en initiële vorming in Nasik, India. Als jonge zoon van Don Bosco probeer ik een nieuwe generatie te bezielen en samen te zoeken naar oplossingen.”
Hoe is het om in België in een gemeenschap te leven?
“In de salesiaanse gemeenschap komen wij samen voor werk en gebed, maar ook tijdens de maaltijden, vrije tijd, ontmoetingen en bijeenkomsten. We steunen elkaar in momenten van moeilijkheden, twijfel en ziekte. We hebben allemaal onze persoonlijke tekorten, maar wij helpen elkaar met de broederlijke terechtwijzing. Persoonlijk heb ik wel moeite met de taal en de communicatie. Soms is het moeilijk om iedereen te begrijpen. Ik kom uit een cultuur waar wij het leven op een andere manier bekijken en dragen, dus het is soms moeilijk om me aan te passen. Maar ik dank God dat ik leef onder broeders die me bemoedigen en helpen. Wij zijn een in Christus.”
