Missionaris Frederik Verpoest inspireert Medewerkers Gent
Op vrijdagavond 16 december 2022 was missionaris Frederik Verpoest te gast bij de Medewerkers van Don Bosco Gent. Sinds afgelopen zomer is hij op vakantie in België. Hij verblijft bij zijn medebroeders in Sint-Denijs–Westrem en volgt tegelijkertijd een bijscholingscursus in Namen. Begin volgend jaar vertrekt hij weer naar zijn missiepost in Congo.
"De avond begon met een lezing en bezinning van Frederik over de betekenis van de advent", vertelt Medewerker Arnold Strobbe. "Advent (=aankomst) betekent volgens hem vooral dat we tijdens die periode God de kans geven in ons mens te worden. Christus zelf gaf ons het voorbeeld door als mensenkind met Kerstmis op aarde te komen. In het tweede deel van zijn lezing vertelde Frederik ons zijn levensverhaal, dat je onderaan dit artikel kan lezen."
Toekomst van de Kerk in Congo
"Frederik besloot de lezing met een vooruitblik op de toekomst van de kerk in Congo. Er zijn nog veel roepingen daar, maar hij voegde eraan toe dat de Salesianen-stagiairs of priesters er liever in een stad benoemd worden dan in veraf gelegen gebieden waar minder comfort is. Hun cultuur is immers erg verschillend van de onze. Zij blijven liever dicht bij hun familie of in de steden. De afstanden en de slechte wegen maken het hoe dan ook moeilijk om de mensen in de dorpen te bereiken. Voor de weinige blanke missionarissen die er overblijven, dreigt er soms ontmoediging omdat zij vaststellen dat hun levenswerk niet verdergezet wordt. Wat de oudere Europese Salesianen opbouwden door veel ondervinding en door het bestuderen van vele situaties wordt niet meer verder gezet. De Congolezen hebben niet de mogelijkheden van de Europese Salesianen en durven ook gewoon niet te blijven eten en slapen in de dorpen, uit vrees vergiftigd of betoverd te worden. Albert Sabbe, oud-collega van Frederik in Lubumbashi, volgde de hele avond met ons mee, luisterde en gaf geregeld spitse, aanvullende commentaar. Voor ons allen werd het een leerrijke, onvergetelijke, Congolese avond."
Het levensverhaal van Frederik Verpoest
Als tegendraadse sloeber kreeg hij van zijn ouders een laatste kans zich als intern student te bewijzen in het Don Boscocollege. Dat lukte, eerst in Zwijnaarde en daarna in de drukkerij-afdeling van de technische school in Sint-Denijs-Westrem. Tijdens zijn verblijf als intern bij Don Bosco geraakte hij erg geboeid door het toenmalige Zaïre. Zijn peter werkte er ooit als politieagent en salesiaanse missionarissen kwamen tijdens hun vakantie in België op school een lezing geven over hun missiewerk. In die tijd correspondeerde hij ook met Congolese leerlingen. Gestimuleerd door zijn enthousiasme voor het missiewerk van de Salesianen, besloot hij na zijn secundaire studies Salesiaan te worden."
LESGEVER IN DE DRUKKERIJ
"Direct na zijn tweejarige filosofiestudie aan het CKS (Centrum voor Kerkelijke Studies) mocht hij naar Kafubu in Zaïre vertrekken. Als geschoolde drukker kon hij er aan de slag als lesgever in de drukkerij van de beroepsschool, waar hij Franse les gaf. Het jaar erop, in 1973, moest hij al verhuizen. Nu naar de technische school van de Salesianen in Lubumbashi, de hoofdstad van de provincie Katanga. Tijdens zijn stage was hij achtereenvolgens werkzaam in Kafubu en Salama. Met zijn aangeboren aanleg voor talen leerde hij in die periode vlot de inlandse taal, het Swahili, zodat hij de ouders van zijn leerlingen in de cités (=de voorsteden) kon opzoeken. Daar, in de cités, ontstond zijn voorkeur voor parochiewerk onder de gewone bevolking."
PAROCHIEWERK
"In 1974 keerde Frederik terug naar België, naar Oud-Heverlee, waar hij na vier jaar theologiestudies op 18 februari 1978 tot priester werd gewijd. In september datzelfde jaar vertrok hij terug naar Congo. Zijn persoonlijke voorkeur ging al die tijd meer en meer uit naar het parochiewerk in de cités van Lubumbashi. Dat hing vooral samen met zijn kennis van het Swahili waardoor hij spontaan aanvaard werd en zich erg geliefd maakte bij de plaatselijke bevolking. "Als gij de mensen gaarne ziet, zien zij u ook gaarne!", stelde hij met rustige zekerheid. Vanaf 1991 mocht hij uitsluitend parochiewerk doen. Zo verhuisde hij naar verscheidene plaatsen in de provincie om met straatkinderen te werken. Van 1999 tot 2007 werd hij ‘broussepater” in de dorpen rond Kasenga en van 2007 tot 2016 was hij pastoor in de dorpen rond Sakania en ook in de oorspronkelijke woonwijken van Sakania, waar nieuwe groepen mensen kwamen wonen rondom de kopermijnen, alsook mensen die voor de staat werkten, bij de immigratie, douane, politie, soldaten. Daarna was hij zes jaar in Kipushya, in de gemeenschap. Van daar uit deed hij elke maand parochiedienst 90 km verder in zijn vroegere parochie Kakyelo. Tijdens zijn verblijf in België wordt hij in Kipushya vervangen door een Congolese Salesiaan."
