Met de premier naar Rwanda
Vrijdag 1 maart ontvingen we via smartschool een bericht: “Reis naar Kigali voor de herdenking van de genocide: acht leerlingen en twee begeleiders worden uitgenodigd door het War Heritage Institute. Wie wil mee?”
Op zaterdag 6 april, om 5.00 u., vertrek ik samen met acht leerlingen naar de militaire luchthaven van Melsbroek, de reispassen in orde, de nodige inentingen verzorgd door het Tropisch Instituut, malariapillen in de reistas. Nadat ook premier Charles Michel aan boord is, kan ons vliegtuig om 9.00 u. vertrekken. Na een vlucht van zo’n 8 uur landen we in Kigali. We vertrekken onmiddellijk naar de ambtswoning van de Belgische ambassadeur voor een receptie.
Dezelfde strakke planning volgen we ook op zondag en maandag. Zondagvoormiddag nemen we deel aan het ‘Séminaire de Mémoire et de Partage’ in het Iriba (=bron) Center. We luisteren naar ontroerende herdenkingsliederen. Door Rwandese jongeren worden er verhalen over de genocide voorgelezen. We luisteren hoe zij de post-genocide beleven met alle vragen die ze hun ouders niet durven stellen en waarop de antwoorden vaak gruwelijk zijn. We leggen een bloem, steken een kaarsje aan, en zijn erg onder de indruk. We mogen een maaltijd delen met de jongeren. Onvergetelijk.
In de namiddag brengen we een bezoek aan het Kigali Genocide Memorial, waar premier Michel wat vroeger, samen met andere prominenten de herdenkingsvlam aanstak. We leggen bloemen op de massagraven (meer dan 250.000 slachtoffers) en krijgen een rondleiding in het museum. Nadien luisteren we opnieuw naar verhalen van jongeren. We trekken naar het parlement, daar start de Walk to Remember. In de verte zien we Paul Kagame, de president. Als premier Michel aankomt, start de tocht naar het Amahoro (=vrede) stadion, voor een herdenking samen met 30.000 toeschouwers.
Maandagvoormiddag rijden we naar het Camp Kigali Memorial waar tien Belgische blauwhelmen op 7 april 1994 vermoord werden. We wonen de herdenking bij samen met prominenten en familieleden van Belgen die stierven tijdens de genocide en een aantal andere slachtoffers. Na nog een foto met onze premier rijden we verder naar de Nyanza Memorial Site, een massagraf van 11.000 slachtoffers.
Het 48-uurdurend bezoek van premier Michel aan Rwanda zit erop, het onze dus ook. Maandag 8 april om 23.15u landen we op Melsbroek. Onze studieleider van de 3de graad, Dries Geeraerts, staat al te wachten met het schoolbusje. De leerlingen (en ik) zullen deze reis nooit vergeten, het sterkt hen in hun groei naar vredebrengers, verdraagzame volwassenen, met respect voor democratie en mensenrechten. Graag betuigen we onze dank aan het War Heritage Institute voor de uitnodiging en de organisatie; aan de schooldirectie omdat ik mee mocht als begeleider; aan de Belgische ambassade in Kigali voor het uitstekende, welgevulde programma; aan de militairen in het gezelschap voor de fijne gesprekken; aan de leerlingen en de begeleiders van de andere scholen (Don Bosco Woluwe, Institut des Filles de Marie Brussel, Institut Félicien Rops Namen) voor het aangename gezelschap, en uiteraard ook onze leerlingen.
