Hoofdanimatorcursus: verslag van 2 monitoren met een slaaptekort
Zodra je 16 bent, kan je met Jeugddienst Don Bosco mee op hoofdanimatorcursus. Tijdens die cursus worden animatoren klaargestoomd om als verantwoordelijke met kinderen, jongeren en animatoren aan de slag te gaan. Bryan en Quentin volgden deze zomer de hoofdanimatorcursus en blikken nog eens terug.
"Als hoofdanimator hoor je van tijd tot tijd dezelfde zinnen terugkomen. Van het klassieke en alom gevreesde: 'Moni, ik snap dat niet' tot de hulpeloze kreten van een nieuwe animator die absoluut moet weten 'waar die waterpistooltjes nu eigenlijk moeten liggen'. Dat zijn uitspraken die we minstens twintig keer per week horen. Daarentegen is de meest belangrijke en terugkerende vraag: 'Wanneer ga je je inschrijven voor cursus?'
Sommigen hebben al wat ervaring als hoofdanimator, anderen zijn nieuw in de branche. Het was voor iedereen hoog tijd om zich in te schrijven voor de cursus van hoofdanimator. We vertrokken dan ook maandag om acht uur ‘s ochtends samen met de andere kersverse hoofdanimatoren richting Oud-Heverlee om toch maar eens te beginnen aan die cursus. De vraag die door ieders hoofd spookte, was: 'Ja zeg, hoofdanimatorcursus, wat is dat nu eigenlijk?'
Bedolven onder kennis
De meesten van ons krijgen bij het woord cursus al meteen het beeld in ons hoofd van 12 uur per dag blokken volgen over ‘wat moet je doen als een van je kindjes een thermonucleaire reactor aan het bouwen is van lege colaflesjes?' De dag zou je dan afsluiten met uitgeput neerploffen in een bed, enkel om daarna gewelddadig wakker gemaakt te worden door een cursist die iets te graag wil hardlopen om 6 uur in de ochtend. Dat klopt dus absoluut niet. Toen we aankwamen, werden we ontvangen in een onhoudbare walm van enthousiasme, muziek en een groter Urbanusgehalte dan je waarschijnlijk bij Urbain zelf thuis zou kunnen vinden. De blokken zijn zeker wel enigszins theoretisch, maar op een dusdanig creatieve manier dat je eigenlijk plotseling halverwege de week beseft wat je allemaal bijgeleerd hebt. Van hoe je met bemoeizuchtige ouders omgaat tot hoe je animatoren het beste kan begeleiden op het speelplein. Je wordt bedolven onder zoveel kennis dat we 100% zeker zijn dat onze hoofdjes een volle gram zwaarder zijn geworden (we hadden zelfs schrik dat ons hoofd ging ontploffen van de hoeveelheid nieuwe informatie).
Sterren kijken
Cursus is echter nog veel meer dan gewoon dat. Cursus is ook tot 2 uur ‘s nachts lachen met de andere cursisten en samen naar de sterren kijken, want waarom ook niet? Van discussies over welke koffiekoek nu beter is via urenlange (absoluut diepzinnige) gesprekken tot een voordien onmogelijk lijkend niveau aan woordgrappen (waarvoor dank, Daan, ik ben vrij zeker dat onze lachspieren nu gewoon tot stof zijn gereduceerd). We hebben, ondanks de slaap die we verloren hebben, enorm genoten van de cursus. Hoewel onze wegen zaterdag moesten scheiden en we weer terugreisden naar ons eigen nestje zullen we onze medecursisten en instructoren nooit vergeten. Natuurlijk hopen we dat er zo snel mogelijk een reünie komt en dat we er zo veel mogelijk terugzien op Sjoefoemi en de JDPK-cup in Halle.
Groetjes van twee uitgeputte maar voldane cursisten
Bryan en Quentin"
