Het Oratorio beleven - Medewerkers Don Bosco Heverlee vierden...
Zaterdag 27 januari stonden de deuren van salesiaanse gemeenschap open voor de Medewerkersgroep van Heverlee. Deze keer waren we wel met enkele meer aanwezig want de mama’s of de papa’s brachten hun kroost mee om Don Bosco te vieren. Zo was de jongste Don Boscovierder nauwelijks enkele maanden en de oudste, een medebroeder van drieëntachtig jaar. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde!
‘Het Oratorio beleven’ klonk het, ‘in vier bedrijven’, zoals in Valdocco: school, speelplaats, parochie en thuis. Het eerste bedrijf was een klein vormingsprogramma waarbij in kleine groepjes met een eigen werkvorm een accent gedeeld werd met vragen naar de Medewerker, zuster of salesiaan. Een greep uit de vragen: ‘Welke waarden, eigenschappen, levenslessen, ... heb je van je ouders meegekregen? En welke wil je daarvan zelf doorgeven?’ (school); Wat is de kracht van een lach? Hoe vaak lach je thuis? (speelplaats); Wanneer voel je je ergens thuis? Hoe kan je iemand sneller een thuisgevoel geven? Op welke manier voel jij je thuis bij Don Bosco? (thuis); Wie of wat is een bron in jouw leven? Wie of wat zijn de bronnen in jouw leven? En hoe voed/laaf je je daar aan? (parochie)’. Intussen droegen Flo en zuster Katelijne de vormende zorg voor de kinderen.
Voor het tweede bedrijf stond jong en oud samen paraat bij het grote rad dat speelse opdrachten aanwees van puzzelen, kaartenhuisje bouwen tot de ballon van een tegenstander stuk stampen. Met de gewonnen punten konden we dan op stap met Don Bosco om de bekende Turijnse plaatsen bezoeken. Het derde bedrijf vond plaats in de kapel biddend en bezinnend met de salesiaanse gemeenschap, in een eucharistie, een stevige bron voor ons leven. Provinciaal Wilfried nodigde uit om onze heilige te bewonderen en hem te danken om en je te laten uitdagen door hem. Muzikaal werd alles ondersteund door het gezin van Lieven en Greet en hun drie kids. Onze droom, bede of wens plaatsten we met een kaarsje bij Don Bosco. Het vierde en langste bedrijf was het thuisgevoel: een receptie, samen tafelen bij en rond wokpannen, een glas wijn of frisdrankje. Ja, er zaten puike koks en enkele dienstvaardige handen tussen onze medewerkers.
Hoe konden wij beter Don Bosco vieren dan met een speelse, vormende, gelovige en gezellige thuisnamiddag en avond in zijn oratorio?
