Gepensioneerden van Don Bosco Halle op driedaagse naar de Elzas
Met de bus van Bell Tours reisden we vlotjes van Sint-Pieters-Leeuw rond Luxemburg naar ons hotel ‘Au Nid de Cigognes’ in Ostheim. De zon vergezelde ons de hele reis.
Na een stevig middagmaal trokken we met de bus en een lokale gids, Céline, naar Colmar. Colmar heeft een rijke geschiedenis die begint in de 8steeeuw. Colmar is vaak het toneel van strijd geweest, de regio behoorde afwisselend tot Frankrijk en Duitsland. De plaats- en straatnamen zijn nog de stille getuigen ervan. De bewoners gingen tot het uiterste om hun onafhankelijkheid te bewaren; er zijn zelfs nog regionale verschillen ten opzichte van de rest van Frankrijk.
Colmar is de hoofdstad van de Elzas. Tijdens het ritje met de toeristische trein vielen de fleurig versierde woningen in pastelgetint vakwerk op. Voor de typische bebloemde gevels met geraniums was het nog wat te vroeg op het seizoen, maar ontelbare paaseieren, paashazen … aan gevels, ronde punten… smukten de regio op.
In de gezellige winkelstraten hingen hier en daar nog de oorspronkelijke uithangborden van Hansi, de beroemde schilder uit de Middeleeuwen. We hielden even halt bij het huis met de hoofden, wij staarden naar de prachtige beeldhouwwerken op de gevel.
In de leerlooierswijk werd onze aandacht getrokken op de nabijheid van de rivier, de witte vakwerkhuizen en de open ruimtes in de daken om de huiden te drogen. De wijk “PetiteVenise” is werkelijk schilderachtig; vanop de brug zie je, zeker op deze zonnige dag, de prachtige weerspiegeling van de mooie panden in het water. Doorheen de stad kom je kunstwerken van Bartholdi (°1834, +1904) tegen, de Franse schilder en beeldhouwer die o.a. het Vrijheidsbeeld (1870) in New York creëerde.
Vlakbij ons hotel stopten we bij de wijnboer “ Fernand Froehlich” in Ostheim.Tijdens het proeven van de Crémant d’ Alsace, de Muscadet, de Riesling, de Pinot Blanc, de Pinot Gris en de Gewurztraminer gingen de decibels de hoogte in.
Al onze zintuigen genoten van de Elzas, iedere maaltijd maakten we kennis met een ander aspect van de traditionele regionale keuken. Als toemaatje kregen we in het hotel een folkloristische dansavond. De betekenis van de kleuren, de knoopjes, het borduursel, de lintjes en de danspasjes werden met ons besproken en geoefend. Hugo en René kunnen bij een volgende gelegenheid deelnemen aan de hoedjesdans.
De volgende dag trokken we naar het Europees Parlement in Straatsburg. Een hostess loodste ons door het glazen paleis met marmeren trappen en een binnentuin. Van een medewerkster en een paar Europarlementsleden kregen we een verhelderende presentatie over de rol en de activiteiten van het Parlement. De EU is een uniek economisch en politiek partnerschap van 28 Europese lidstaten. Zij is ontstaan na WOII met als doel de economische samenwerking te bevorderen. De gedachte hierachter was dat landen die met elkaar handel drijven onderling economisch afhankelijk worden en dus conflicten zullen vermijden. De 751 leden van het Europees Parlement vertegenwoordigen meer dan 500 miljoen burgers uit 28 lidstaten. De gekozen leden voeren openbare debatten en spelen een cruciale rol bij het tot stand komen van het EU-beleid inzake wetgeving, begroting en controle. Daarna trokken we naar de bezoekerstribune om met onze “oortjes” en onze ogen de stemming bij te wonen. Een hele belevenis!
Daarna bezochten we de stad Straatsburg; evenals Colmar heeft deze stad een vreselijk oorlogsverleden. Straatsburg bestaat uit drie delen: de oude stad “La Petit France” met zijn vele kleurrijke vakwerkhuizen, de nieuwe stad waar nog vele mooie huizen van bewaard zijn en de Europese wijk. De prachtige gotische Nôtre-Dame (14de-15deeeuw) behoort tot de grootste en beroemdste kathedralen van Frankrijk. De façade, in roze zandsteen, is een meesterwerk in fijne afwerking. Binnenin zijn de preekstoel, met het veel gestreelde hondje, het astronomisch uurwerk (1574), het orgel en de glasramen de voornaamste bezienswaardigheden.
De laatste dag trokken we via de wijnroute naar Kaysersberg, alweer zo’n lief en kleurrijk dorp. Lopende over de kleine keitjes in de richting van de ronde vestigingstoren waan je jezelf terug in de tijd.
Kaysersberg is de geboorteplaats van Albert Schweitzer. (°1875 + 1965 in Afrika) Hij was organist, Bachkenner, filosoof, theoloog, arts en Nobelprijswinnaar. Hij was de zoon van een predikant. Op muzikaal vlak was hij heel begaafd, op zijn 8stebegon hij kerkorgel te spelen. Hij studeerde in Parijs, Berlijn en vestigde zich voor langere tijd in Straatsburg. Op zijn 30stebegon hij voor dokter te studeren, terwijl hij orgelspeler, predikant en docent theologie was. Een groot deel van zijn leven heeft Albert Schweitzer doorgebracht in Afrika als dokter. Hij bouwde er een ziekenhuis. Albert Schweitzer kreeg in 1952 de Nobelprijs voor de Vrede. Met de geldprijs die daaraan verbonden was kon hij zijn lepradorp afwerken.
Onze driedaagse reis sloten we af met een bezoek aan de kaasmakerij van Munster: 100% Alsacien! De kruidige weiden van de Elzas geven de melk een typisch aroma. Een deel van de kazen worden bereid met rauwe melk, een ander deel met gepasteuriseerde melk. Geuren, kleuren en smaken in overvloed. We zijn erop voorzien om thuis hiervan nog wat na te genieten, begeleid met een Alsasserwijntje in een typisch glas. Santé en smakelijk!
De Elzas, een prachtige streek alleen interessant voor wijnliefhebbers? Neen hoor, er zijn veel pittoreske dorpjes die uitblinken in gezelligheid. Ook een prachtige streek die uitnodigt om te wandelen.
Bedankt Hugo voor de fijne organisatie!
