Eerbetoon van paus Franciscus aan Don Bosco
Paus Franciscus spreekt tijdens de homilie in de Sint-Martha-huiskapel te Rome met eerbied over Don Bosco.
“Don Bosco had de moed naar de werkelijkheid te kijken met de ogen van de mens en de ogen van God. Moge elke priester hem dat nadoen” door zo naar de werkelijkheid te kijken. Deze tweet van paus Franciscus op 31 januari 2019, komt uit zijn overweging in de morgenmis.
In zijn homilie waarvan Vatican News verslag geeft, evoceert paus Franciscus de figuur van Don Bosco’ s moeder, een simpele vrouw “die niet aan de faculteit van theologie gestudeerd had” en hem op het ogenblik van zijn priesterwijding zei: “voortaan gaat ge lijden”. Een priester lijdt, niet omdat hij “voor fakir speelt” maar omdat hij naar de werkelijkheid kijkt met de ogen van de mens en die van God.
Toen Don Bosco straatjongeren zag die aan zichzelf overgeleverd waren, “werd hij als mens bewogen, en begon hij te denken hoe deze jongeren te laten opgroeien … menselijke manieren. En dan had hij de moed om met Gods ogen te kijken … met vaderliefde, en naar God kijkend met de ogen van een bedelaar die om licht vraagt, ging hij op weg”.
Een priester moet “deze twee polen” hebben, insisteert de paus: “naar de werkelijkheid kijken met de ogen van een mens en met de ogen van God” en daarom moet hij “veel tijd voor het tabernakel doorbrengen”.
Don Bosco “bracht hen niet alleen bij de catechismus en het kruisbeeld, zeggend: ‘doe dit en dat’ … Dan zouden de jongeren hem gezegd hebben: ‘slaapwel, tot morgen’. Nee, nee: hij zocht toenadering met hen en hun levendigheid. Hij deed hen spelen … Hij ging met hen op weg, luisterde met hen, keek met hen, weende met hen en leidde hen vooruit”.
Een priester moet “de mensen menselijk” aankijken en “altijd zonder franje” zijn. En de paus waarschuwt nog maar eens: een priester is geen ambtenaar die ontvangt tussen 15.00 en 17.30 uur. Een priester kijkt als mens om “te begrijpen wie zijn kinderen, zijn broeders zijn” en heeft “de moed daar de strijd aan te gaan: een priester is iemand die strijdt met God”.
“Er bestaat altijd het risico dat men te veel naar de mens kijkt en weinig of niet naar God, of te veel naar God en weinig of niet naar de mens”, erkent paus Franciscus, maar “als wij geen risico nemen, zullen wij niets doen in het leven”. “Wat is het teken dat het goed gaat met een priester, dat hij naar de werkelijkheid kijkt met de ogen van de mens en met de ogen van God? Vreugde … Als een priester geen vreugde in zich voelt, dat hij dan onmiddellijk stopt en zich afvraagt, hoe dat komt. De vreugde van Don Bosco is gekend: hij is de meester van de vreugde, nietwaar? Want hij verblijdde de anderen en zichzelf.”
“Vragen wij vandaag aan de Heer, op voorspraak van Don Bosco, de genade dat onze priesters blij zouden zijn: blij omdat zij op een echte manier kijken … met de ogen van de mens en met de ogen van God”, zo besluit hij.
Paus Franciscus
Bron: www.oudemunt.nl & www.zenit.org
Vertaling door Maranatha-gemeenschap
