Don Roman Jachimowicz: “Deze provincie kan een voorbeeld zijn"
Afgelopen zondag keerde regionaal don Roman Jachimowicz terug naar Rome nadat hij een maand in onze provincie verbleef (21/10-21/11). Zijn ‘afscheidsfeest’ van zaterdag 20 november viel helaas in het water door corona, toch konden wij hem nog nét op tijd strikken voor een interview.
Beginnen doen we bij het begin: hoe is je verblijf geweest?
“Ik ben ten eerste erg tevreden en dankbaar dat ik hier een maand mocht verblijven. Zo goed als alles wat ik hier gezien heb was nieuw voor mij. Ik blik dan ook met een zeer positief gevoel terug. Ik bezocht een aantal gemeenschappen, scholen, jeugdcentra … en kan nu een mooi beeld vormen van het werk dat de salesianen en leken hier doen.”
Je zegt meteen ‘leken’. Iets wat in onze provincie wel sterk aanwezig is.
“Dat klopt. Dat heeft het meeste indruk op me gemaakt: de nauwe samenwerking tussen salesianen en leken in jullie provincie. Dat is een heel goed teken voor de toekomst. In landen als Italië of India zijn nog veel meer priesters aanwezig dan hier, maar we moeten ook realistisch zijn en vooruit durven kijken. Eén van de oplossingen om dit erfgoed te bewaren, is door nauwer te gaan samenwerken met leken; dat deed Don Bosco ook al in zijn tijd. In Vlaanderen en Nederland zijn er al grote stappen gezet en deze provincie kan op dat vlak toonaangevend zijn voor andere provincies.”
Onze provincie bestaat uit Vlaanderen en Nederland. Heb je beide regio’s bezocht?
“Jawel, ik ben ook in Nederland geweest. Vooral de gemeenschap in Amsterdam viel me op. Die is gesitueerd in een regio waar veel armoede en sociale problemen zijn, dus eigenlijk is dat de beste plaats om gevestigd te zijn. Ook in Assel wordt goed gewerkt en hun toekomstproject spreekt me ook aan. Maar ik kan niet zeggen dat bepaalde plaatsen beter zijn dan anderen. Overal waar ik kwam, ontmoette ik salesianen en leken met een positieve drive, met zin voor initiatief, met een hart voor de jeugd. Zelfs de oudere medebroeders op rust zijn nog steeds gebeten door deze visie. Ik schat de toekomst van deze provincie positief in."
Maar er zijn ook werkpunten?
“Ik ben hier niet om de salesianen op hun vingers te tikken, maar om hen te ondersteunen. Het grootste probleem is voor heel Europa hetzelfde: de maatschappij verandert en er moet nagedacht worden over waar we in 10 à 15 jaar willen staan. Ik denk dat een samenwerking tussen de verschillende provincies in Europa op dat vlak een meerwaarde kan zijn. Het charisma in de provincies is hetzelfde, het probleem ook: de veranderende maatschappij, de secularisatie, vele vluchtelingen, … Voor de ene provincie is dat probleem groter dan voor de andere, maar door samen te werken kunnen we het salesiaanse erfgoed levend houden.”
Heb je nog een laatste boodschap voor iedereen die zijn steentje bijdraagt in deze provincie?
“Eerst en vooral: bedankt. Bedankt om dit erfgoed mee uit te dragen, want het is een visie die erg belangrijk kan zijn in onze maatschappij van vandaag. Zelfs in het ‘rijke’ Europa zijn er vele sociale problemen en de pedagogie van Don Bosco heeft veel te bieden. We mogen de hoop en de kracht niet verliezen, want ons werkveld wordt juist steeds groter. Blijf geloven en deze pedagogie mee uitdragen, want ik geloof dat ze een meerwaarde biedt. Zéker voor de maatschappij van vandaag.”
