Grigio, de mysterieuze hond van Don Bosco
Het is vandaag dierendag. Wist je dat Don Bosco ook een hond had? Deze grote, grijze hond dook plotseling op in gevaarlijke situaties om Don Bosco te helpen. Daarna verdween hij weer net zo mysterieus als hij was verschenen. De hond wilde geen voedsel of onderdak, hij was wild als een wolf tegen de vijand, maar zacht als een lammetje met de jongens van het Oratorium. Don Bosco noemde de hond Grigio, wat ‘de grijze’ betekent.
Wat was dit voor een hond en waar kwam hij vandaan? Don Bosco zelf heeft er nooit een verklaring voor gegeven. Het enige wat we zeker weten is dat hij Don Bosco verschillende keren uit benarde situaties heeft gered:
Op een mistige avond in november 1854 was Don Bosco op weg naar huis. Hij had enkele dingen te doen gehad in Turijn. Op een gegeven moment viel het hem op dat twee mannen een stukje voor hem uit liepen en hem in de gaten hielden. Iedere keer als hij naar de andere kant van de straat ging, deden zij dit ook. Hij werd bang en probeerde een huis te bereiken dat in de buurt was, om daar te schuilen, maar het was al te laat. De twee mannen renden naar hem toe, bedekten zijn hoofd met een jas en stopten een zakdoek in zijn mond. Terwijl hij met hen worstelde, bad hij tot God om redding. Plotseling verscheen Grigio met een woedend geblaf en viel de beide mannen aan, die in angst op de vlucht sloegen.
Een andere keer was Don Bosco zich in de bergen van Liguria. Hij wist niet welke weg hij moest inslaan om terug in het dorp te komen. Hij begon te bidden en weer verscheen Grigio daar plotseling, die hem de weg wees en vergezelde tot aan de plek waar hij heen wilde.
Was Grigio voor een gewone hond of misschien een wolfshond? Of toch een engel? Het zal altijd een mysterie blijven.
