Chantal Mukase: "Wat ik hier zag, is prijzenswaardig werk"
Van 1 september 2022 tot 30 oktober 2022 kwam zuster Chantal Mukase op bezoek in de Vlaamse provincie van de Zusters van Don Bosco. Het raadslid van de Algemene Raad was duidelijk onder de indruk en keerde tevreden huiswaarts. Dat vertelt ze in een interview nét voor haar vertrek.
U maakt deel uit van de Algemene Raad van de Zusters van Don Bosco. Wat houdt dat juist in?
“De Algemene Raad bestaat uit 15 raadsleden van Algemeen Overste Chiara Cazzuola. Binnen die raad heeft iedereen een specifieke functie. Zo zijn er raadsleden voor vorming, jongerenpastoraal, communicatie, missie, enzovoort. Daarnaast zijn er ook nog een algemene secretaresse en zeven visitatrices. Ik ben daar één van. Mijn taak bestaat eruit om de verschillende provincies te bezoeken en ervoor te zorgen dat er overal gewerkt wordt volgens de constituties van de Dochters van Maria Hulp der Christenen of Zusters van Don Bosco.”
Dus eigenlijk kwam u controleren of alles hier goed verloopt?
“Controleren is een groot woord. (lacht) Het doel van mijn bezoek is om een betere kennis en begrip te krijgen van de context waarin de zusters werken. Nadien breng ik hierover verslag uit bij de Algemene Raad. Zulke visitaties zijn ideale gelegenheden om op zoek te gaan naar kansen en uitdagingen en om de samenwerking tussen verschillende culturen te benadrukken. Dit schept een samenwerking tussen ons kloppend hart te Rome, de provinciale gemeenschappen en de interprovinciale conferenties.” (lees verder onder foto)
Bent u tevreden met wat u hier zag?
“Absoluut. Ik zag in iedere werking de duidelijke keuze voor de behoeftigen, een sterke aanwezigheid onder jongeren en kinderen in onze internaten en de hartelijke beleving van de familiegeest in de huizen en werken. Wat ik hier zag, is prijzenswaardig werk. De omgeving, de sfeer in onze internaten, onze huizen, de speelpleinen, de crèche, de aanwezigheid in de parochies… Alles ademt hier de salesiaanse geest. Na het bezoek aan alle gemeenschappen ben ik verheugd over de passie van het ‘Da mihi Animas caetera tolle’ van onze zusters. En ondanks de afname in fysieke kracht van de meerderheid van de zusters, blijft hun hart jong. Ze zijn geïnteresseerd in alles wat er gebeurt met jongeren en kinderen. Ze proberen hen te steunen door zichzelf in gebed aan te bieden. Het als het ware "tot de laatste adem mijn leven geven voor jonge mensen en kinderen", zoals Don Bosco zei. Zo ook onze actieve zusters, zij leven werkelijk voortdurend tussen de jongeren. Via jongeren en kinderen bereiken ze ook de ouders. Ik ben verheugd over de keuze van onze zusters voor internaten en speelpleinen waar veel kinderen en jongeren samenkomen. De jonge animatoren worden goed gevormd en ondersteund, zodat zij op hun beurt goede groepsbegeleiders worden.”
"De omgeving, de sfeer in onze internaten, onze huizen, de speelpleinen, de aanwezigheid in parochies... Alles ademt hier de salesiaanse geest"
Het verslag in de Algemene Raad zal dus positief zijn.
“Jazeker. In alle gemeenschappen waar ik ben geweest, heb ik gezien dat de keuzes voor de behoeftigen in de verschillende werken en zendingen van de provincie duidelijk zijn en proberen te beantwoorden aan de behoeften van de Kerk en van de samenleving. Dit door middel van onderwijs, evangelisatie en integrale vorming en door de voorkeur te geven aan de begeleiding van vrouwen en kinderen in moeilijke leefomstandigheden.”
Maar heeft u ook werkpunten gezien?
“Natuurlijk. In deze provincie is dat vooral de verantwoordelijkheid van roepingenanimatie, zodat er nieuwe leden de weg vinden naar ons Instituut en de Salesiaanse familie. Open staan voor andere leden, zodat het salesiaanse charisma - dat beschouwd wordt als een van de pijlers van de Kerk en van de samenleving - in deze provincie kan voortduren.”
Uw bezoek zit erop. Wat zijn de plannen hierna?
“Ik zal nu voor enkele weken een kort bezoek brengen aan Madagaskar. Begin december hebben we ons halfjaarlijkse plenum. Het lange bezoek zoals ik dat hier in Noord-België net achter de rug heb, doe ik volgend jaar in het eerste semester in Ethiopië, Soedan en Zuid-Soedan.” (lees verder onder foto)
Heeft u nog afscheidswoorden voor de zusters en onze lezers?
“Aan de zusters: ik ben erg blij ben dat ik toegewijde vrouwen heb ontmoet die geworteld zijn in het geloof en streven naar het essentiële in hun leven. Ze leven in soberheid en vertrouwen op God. Ze getuigen door hun leven van passie voor Jezus en compassie voor de mensheid. Het is een eenvoudig maar diepgeworteld woord omdat het uit de grond van mijn hart komt: DANK U, DANK U WEL voor wat ze zijn: dappere vrouwen. Ga zo door, zusters, om te leven in het spoor van Jezus, de Goede Herder die u vergezelt, vrouwen van hoop die leven voortbrengen in het hart van onze huidige tijd.”
“Aan onze lezers: In de geest van het preventieve systeem nodig ik u uit, beste lezers, om vandaag met vastberadenheid en optimisme in het leven te staan. Het leven bloeit door het te geven, laten we samen blijven dromen van een betere wereld voor de nieuwe generatie. Laten we samenwerken om iedereen te sensibiliseren om te leven volgens de integrale ecologie, want opvoeding is vandaag een complex gegeven en elke bijdrage is welkom om het doel te bereiken.”
