Brief van de provinciaal 2022-2023/5
Provinciaal Wilfried Wambeke geeft in zijn maandelijkse brief een update over het reilen en zeilen van de Don Boscobeweging in Vlaanderen en Nederland. In deze brief heeft hij het onder meer over de aanstelling van Bart Decancq als toekomstige provinciaal.
Beste medebroeders
Enkele dagen geleden kregen we uit Rome het bericht dat onze medebroeder Bart Decancq de nieuwe provinciaal zal worden. Daarmee hebben de Algemeen Overste en zijn raadsleden een prima keuze gemaakt, uitgaande van de consultatie die in onze provincie gehouden werd.
We zijn blij en dankbaar dat Bart deze opdracht heeft aanvaard. Met hem heb ik altijd graag en goed samengewerkt: begin jaren ’90 in het Oasecentrum te Groot-Bijgaarden, later in Hechtel waar hij schooldirecteur was en ik directeur van de salesiaanse gemeenschap en de voorbije jaren in het beleid van de provincie. Altijd heb ik veel waardering gehad voor zijn gelovige en salesiaanse wortels, zijn vlotte omgang met jonge mensen en zijn bijzondere aandacht voor de armsten onder hen, zijn heldere inzichten en beleidskwaliteiten, zijn tactvolle manier om mensen nabij te zijn in de moeilijke omstandigheden van het leven, zijn fijnzinnige en nooit kwetsende humor en zijn vanzelfsprekende inzet voor onze provincie.
Gisteren hadden we in de provinciale raad een eerste gedachtewisseling over de overdracht. Omdat Bart al ruim twee jaar vicaris was van de provinciaal, is hij van veel zaken op de hoogte. De aanstelling van Bart zal op zaterdag 1 juli 2023 te Groot-Bijgaarden plaatsvinden. De komende maanden zullen er onder de medebroeders enkele consultaties moeten gebeuren (bv. voor een nieuwe vicaris), maar daar wachten we voorlopig mee tot februari-maart 2023. Voor de verantwoordelijkheden die Bart nu heeft, met name in het Don Bosco Onderwijscentrum en in Don Bosco Media zal met de betrokken diensten gezocht worden naar een goede opvolging.
In een eerste interview beklemtoonde Bart dat hij er alles aan zal doen om samen met de hele Don Boscobeweging in Vlaanderen en Nederland de ‘spirit’ van Don Bosco levend te houden. Aan alle medebroeders vraag ik Bart daarbij te begeleiden met gebed, broederlijke aanmoediging en loyale samenwerking. Provinciaal-zijn is bij momenten een veeleisende, maar vooral een zeer mooie dienst aan de provincie en aan allen die betrokken zijn bij het salesiaans pastoraal-pedagogisch project. Moge God aan Bart iedere dag de genade verlenen om zijn roeping ten volle waar te maken, ten behoeve van allen tot wie wij gezonden worden, met bijzondere aandacht voor de armste en meest kwetsbare jonge mensen.
Onze zieke medebroeders biddend nabij
Bij Jos Gregoire (Boortmeerbeek) is er enerzijds het goede nieuws dat de reeks bestralingen die hij in augustus-september gehad heeft, de oorzaak van het probleem heeft weggenomen. Anderzijds ondervindt hij nog steeds een aantal vervelende gevolgen van de behandeling. Laten we hopen dat die op termijn ook weer verdwijnen. Half januari 2023 zijn er nieuwe onderzoeken gepland.
Bij Toon Gyselbrecht (Groot-Bijgaarden) is gisteren een heupprothese ingeplant in het Jan Portaelsziekenhuis in Vilvoorde.
Wilfried Meert (Oud-Heverlee) revalideert nog steeds in het Koningin Elisabeth Instituut (KEI) in Oostduinkerke. Verscheidene behandelingen moeten met elkaar verzoend worden: de kankerbe-strijding, de nieuwe heup en het leren lopen met een aangepaste prothese. Wilfried blijft moedig doorzetten. We hopen dat hij met Kerstmis weer in zijn gemeenschap in Oud-Heverlee kan zijn.
Jan Wauters (Oud-Heverlee) werd twee weken geleden, na verwarde momenten en verscheidene valpartijen, overgebracht naar het H. Hartziekenhuis in Leuven waar hij nog steeds verblijft. Momenteel wordt gezocht naar een plaats waar Jan (98) in kortverblijf (en misschien voor langere tijd) kan opgenomen worden.
Onze zieke medebroeders en veel andere mensen die ons hun noden toevertrouwen, krijgen een bijzondere plaats in ons gebed. Daarmee willen we hen nabij zijn in het lijden dat ze moeten doorstaan. Hun ziekte en pijn kunnen we niet in hun plaats dragen, maar we doen al het mogelijke om hen met de beste zorgen te omringen.
Thuisgekomen in het huis van de hemelse Vader
Na 75 jaar kloosterleven is op 5 september 2022 zuster Adolphine van Remmen (103) overleden te Nijmegen. Ze was een zus van oud-medebroeder Wilhelminus van Remmen die in 1970 overging naar het bisdom Münster en daar als diocesaan priester in 1988 overleed.
Op 14 november 2022 is in het AZ Sint-Lucas te Gent Georges Schepens (72) overleden, de jongste broer van onze overleden medebroeder Jacques en van zuster Mia Schepens.
Als gelovige mensen geven we onze dierbare overledenen uit handen, niet zonder verdriet maar met het vertrouwen dat ze door God op handen gedragen worden naar de eeuwige ruimte van zijn oneindige liefde en barmhartigheid. Laten we die doortocht begeleiden met ons gebed.
Personalia
Pedro Ayala (Oostende), coördinator van onze provinciale werkgroep ‘Jongeren-, roepingen- en gezinspastoraal’ wordt lid van de Interdiocesane Commissie voor Roepingenpastoraal, in opvolging van Koen Timmermans.
Onze medebroeder-missionaris Léon Verbeek (Boortmeerbeek) kwam in mei 2021 om medische redenen naar Vlaanderen. Na een lange herstelperiode hebben de artsen hem de toestemming gegeven om naar zijn geliefd Congo terug te keren. Eergisteren is hij vertrokken. Omdat Léon (88) niet alleen kan reizen, is Frank Ginneberge (Sint-Pieters-Woluwe) met hem meegereisd. Dit geeft Frank de mogelijkheid om nog eens voor een tweetal weken in Congo te zijn, waar hij zelf ook tientallen jaren gewerkt heeft.
Kerstmis en een nieuw jaar in het vooruitzicht
In mijn vorige brief drukte ik de wens uit dat de adventstijd voor ieder van ons een oproep mocht inhouden om de menswording van God mogelijk te maken door kansen te scheppen tot menswording voor iedere mens. Tevens drukte ik de wens uit dat we nooit ongevoelig zouden worden voor de strijd die de armste en meest kwetsbare bevolkingsgroepen dagelijks moeten leveren. Hun zorgen moeten ook altijd onze zorgen blijven. Mocht dit niet zo zijn, dan kunnen we straks onmogelijk met een gerust geweten Kerstmis vieren.
Een jaar geleden konden we ons nauwelijks voorstellen dat we zelfs in Europa in een onmenselijke oorlog zouden verwikkeld zijn. Laten we vurig bidden, een vredeskaars aansteken en hopen dat er een einde mag komen aan alle ellende, overal ter wereld waar mensen moeten leven met de dreiging van geweld en vernietiging. Er is nog heel wat werk aan de winkel om een vredige kerst te kunnen vieren en om van 2023 een goed en gelukkig jaar te maken. Laten we met z’n allen iedere kans - hoe miniem ook - benutten om onverschilligheid te overwinnen en om onze eigen kleine wereld én de grote wereld te maken tot een plek wat het goed leven is voor iedereen.
In salesiaanse verbondenheid
Wilfried Wambeke sdb, provinciaal
