Brief van de provinciaal 2022-2023/1
Provinciaal Wilfried Wambeke geeft in zijn maandelijkse brief een update over het reilen en zeilen van de Don Boscobeweging in Vlaanderen en Nederland. In deze eerste brief van het nieuwe werkjaar heeft hij het onder meer over de verhuis van de medebroeders en het conclaaf van de provinciale raad.
Vandaag ontvangen jullie de eerste brief van een nieuw werkjaar. We vieren het feest van de tenhemelopneming van Maria. Dat was voor onze medebroeder Adriaan De Cooman de aanleiding om enkele waardevolle bijdragen te schrijven over Maria in het leven en werk van Franciscus van Sales. We sturen ze graag als inhoudelijke bezinning mee met deze rondzendbrief (zie bijlage 1 en bijlage 2).
15 augustus is de datum waarop medebroeders met een nieuwe opdracht van gemeenschap wisselen. In mijn brief van 15 mei 2022 kregen jullie een uitvoerig overzicht van de benoemingen. We streven naar levenskrachtige gemeenschappen die een inspirerend getuigenis van christelijk en salesiaans leven geven. Daarvoor spreken we de medebroeders aan op hun kwaliteiten en talenten en zoeken we samen met hen waar ze het beste kunnen ingezet worden met het oog op de realisatie van het salesiaans project in onze provincie Vlaanderen en Nederland. Het is passend dat ik hier mijn dankbaarheid herhaal voor de grote beschikbaarheid van de medebroeders om hun schouders te zetten onder de zendingsopdracht van Don Bosco, hier en nu en met het oog op de toekomst. Voor de jongere generatie medebroeders lijkt dit vanzelfsprekend, maar voor allerlei taken en verantwoordelijkheden kunnen we evenzeer blijven rekenen op de oudere medebroeders. Ondanks de zorgen die hun leeftijd met zich brengt, blijven ze doen wat ze kunnen en zijn ze zeer waardevol voor het leven van onze gemeenschappen.
Soms moeten er echter ook moeilijke beslissingen genomen worden. Sinds ik vijf jaar geleden als provinciaal aangesteld werd, zijn er veertig medebroeders overleden in onze provincie. Een pijnlijk gevolg daarvan is dat we niet alle gemeenschappen kunnen behouden. Vandaag wordt voor de laatste keer eucharistie gevierd in de Don Boscokapel te Hechtel. Daarmee komt na 126 jaar een einde aan de aanwezigheid van de salesianen van Don Bosco aldaar. Door veel mensen wordt dit ervaren als een groot verlies. In dit verband wil ik hier een passage herhalen uit mijn brief van 3 mei 2022: “Het leven van religieuze gemeenschappen in onze Westerse context wordt sterk getekend door ervaringen van loslaten en afscheid nemen, maar evenzeer door het vertrouwen op de vele mensen die gemotiveerd zijn om al het goede dat de salesianen gerealiseerd hebben niet verloren te laten gaan. Ze willen het salesiaanse gedachtegoed en de naam van Don Bosco blijven doorgeven aan de volgende generaties. Zonder salesianen zal Don Bosco Hechtel anders zijn, maar de salesiaanse identiteit zal blijven bestaan omdat veel bewogen mensen zich die identiteit eigen gemaakt hebben. We zijn hen bijzonder dankbaar en uiteraard zullen wij als salesiaanse provincie al het mogelijke doen om – zij het voortaan meer van op afstand – deze mooie realiteit te blijven ondersteunen en bijstaan.” En verder: “We menen dat de omstandigheden in onze salesiaanse provincie van dien aard zijn dat we niet anders kunnen dan het aantal gemeenschappen verder te reduceren, uitgaande van de vooruitzichten dat we over een tiental jaar nog slechts met een 40 à 50 medebroeders zullen zijn in Vlaanderen-Nederland als er geen nieuwe roepingen aansluiten. De toekomst van onze Don Boscoscholen en jeugdwerkingen blijft ons natuurlijk na aan het hart liggen en zeker ook de toekomst van de vele jonge mensen die we bereiken, met bijzondere aandacht voor de meest kwetsbaren onder hen.”
Het sluiten van een gemeenschap laat wonden na, maar ik hoop dat de tijd de pijn kan helen en dat er een nieuw evenwicht gevonden wordt in de gewijzigde situatie. Veel salesiaans geïnspireerde mensen in en rond Hechtel en Wilrijk zullen er met hart en ziel voor ijveren dat het charisma van Don Bosco betekenisvol aanwezig blijft in die regio.
Conclaaf van de provinciale raad
Zoals ieder jaar vergaderde de provinciale raad enkele dagen in ‘conclaaf’. Dit jaar waren we van 31 juli tot 3 augustus te gast in ons huis van Assel. Dit prachtige domein op de Veluwe in Nederland vormde een uniek kader voor onze evaluatie en planning van het komende werkjaar. De gastvrijheid van onze medebroeders ter plaatse en de blije gezichten van de kinderen en de begeleiders van de DeeBeetjekampen zorgden ervoor dat we ons daar meteen thuis voelden.
Op zondagavond was er na het inrichten van de kamers en het bidden van het avondgebed heel wat om bij te praten want de laatste raadsvergadering dateerde van anderhalve maand geleden. De maandagvoormiddag werd ingevuld als een halve bezinningsdag. Eerst vierden we de liturgie met de gemeenschap van Assel. Daarna kregen we een sterke inhoudelijke impuls van Hans Decancq. Dit zette ons aan tot nadenken tijdens een uurtje stilte en tot een vruchtbaar gesprek, met dank aan moderator Hans.
De eerste namiddagsessie nam Pedro ons op sleeptouw in het domein van de jongerenpastoraal. Als gedelegeerde voor onze provincie volgde Pedro het afgelopen jaar verscheidene internationale vormingsmomenten. Het leek ons nogal vanzelfsprekend om het conclaaf met dit thema te beginnen dat voor ons salesianen behoort tot de kern van onze identiteit.
In het tweede namiddagdeel nodigden we Yvonne Houtveen en Joop Voorburg uit. Zij werken op het kantoor te Hoevelaken. Nu Adri Maat met zijn verworven deskundigheid de administratie van de Nederlandse medebroeders niet langer kan aansturen, moeten Yvonne en Joop het werk verderzetten zonder hem. Doorheen de jaren hebben ze inzicht verworven in veel zaken, maar we wilden toch bespreken hoe we hen kunnen blijven ondersteunen en hoe de communicatie met Woluwe best kan ingevuld worden. Misschien was het belangrijkste van het overleg dat we elkaar eens ontmoet hebben en dat in alle openheid van beide kanten de zorgen konden gedeeld worden.
Op maandagavond keken we met een kritische blik naar de werking van de provinciale raad. Elementen van het gesprek waren: de kleinere samenstelling van de provinciale raad die sinds een jaar vijf in plaats van zeven leden telt, de gevolgen van de vervanging van de provinciaal econoom, de afwisseling tussen fysiek en digitaal vergaderen, de verslaggeving enz.
Op dinsdagvoormiddag kwamen de besluiten van het Provinciaal Kapittel van begin maart 2022 aan bod. We koppelden dit aan de organisatie van de permanente vorming in onze provincie en aan het uitschrijven van een aangepast beleidsplan voor 2022-2025. Dit moet nog verder gefinaliseerd worden en zal tijdens de eerstkomende directeursvergadering gelanceerd worden.
De dinsdagnamiddag werd ingevuld met een denkproces over de verankering op lange termijn van de salesiaanse identiteit op lange termijn in onze sectoren en werken. We werden hierbij begeleid door Peter Malfliet die we nog kennen van de vorige provinciale kapittels waar hij als moderator fungeerde. Stap voor stap leidde hij ons door het kapittelbesluit over de oprichting van een aantal focusgroepen tijdens het werkjaar 2022-2023. We nemen dit terug op tijdens de provinciale raad van komende woensdag en hopen tegen eind september 2022 een concreet en helder plan te hebben om die groepen op te starten. We komen daar in een van onze volgende brieven en tijdens de directeursvergadering van september 2022 zeker op terug.
Dinsdagavond stonden we stil bij de programmering van de opdrachten voor de directeurs en bij de vorming die we hun daarvoor aanbieden. Tijdens de directeursvergadering van mei 2022 hoorden we de verzuchting dat er een massa impulsen op hen afkomen, zowel vanuit de congregatie als vanuit de eigen provincie, zodat ze soms door het bos de bomen niet meer zien. Dat deed ons als provinciale raad vooruitblikken naar de directeursvergaderingen van het komende werkjaar.
Woensdagochtend was opgevat als een gewone provinciale raad met een reeks concrete agendapunten over de actualiteiten in de provincie. Naar goede gewoonte sloten we daarna het conclaaf af in een van onze gemeenschappen. Met de medebroeders van Assel begaven we ons naar Wijchen waar we bijzonder gastvrij onthaald werden. Het aperitiefje en het middagmaal hoorden daar uiteraard bij, maar vooral de broederlijke gezelligheid stond op het menu.
Belangrijke data voor het komende werkjaar
De jaarkalender 2022-2023 is zo goed als klaar maar we willen toch enkele data vermelden die je alvast kan noteren in je agenda.
Er is nog steeds mogelijkheid om in te schrijven voor de pelgrimstocht naar Annecy van 11 tot 17 september 2022. Onder de 35 deelnemers zijn er een 15-tal medebroeders.
De eerste directeursvergadering, in de klassieke vorm van een tweedaagse, vindt plaats in de Oude Abdij te Drongen op 20-21 september 2022.
Omdat ik als provinciaal mijn zesde jaar begonnen ben, zal don Roman Jachimowicz op 26-28 september 2022 naar onze provincie komen voor de gebruikelijke consultatie in de zoektocht naar de volgende provinciaal. We hebben nog geen richtlijnen ontvangen over de wijze waarop Roman deze consultatie wil organiseren, maar hij heeft al laten verstaan dat hij naar verscheidene gemeenschappen zal komen en dat andere gemeenschappen uit de omgeving daarbij kunnen aansluiten. We hopen hierover binnenkort meer informatie te kunnen geven.
De volgende datum waarop we zoveel mogelijk medebroeders hopen te verwelkomen, is de jaarlijkse ontmoetingsdag van alle salesianen van onze provincie. Na de onderbreking als gevolg van corona kijken velen er naar uit om elkaar terug te zien. Uitzonderlijk zal die dag niet plaatsvinden op de gebruikelijke 11 november, maar wel op zaterdag 22 oktober 2022. De plaats van samenkomst wordt onze gemeenschap van Amsterdam. Meer info over het programma, de busreis vanuit Vlaanderen enz. volgt later.
Van 6 tot 13 november 2022 vindt in Valdocco een retraite plaats voor alle leden van de provinciale raden van onze regio Centraal- en Noord-Europa. Deze retraite is de reden waarom onze jaarlijkse ontmoetingsdag uitzonderlijk naar 22 oktober verschoven werd. De retraite voor zowat 130 salesianen wordt begeleid door onze Algemeen Overste don Ángel Fernández Artime.
Op dinsdag 29 november 2022 plannen we de tweede directeursvergadering en op zaterdag 11 februari 2023 de derde. Deze laatste is de zogenaamde ‘strennadag’.
Op paasmaandag 10 april 2023 zal de priesterwijding van Cirilo De Deus plaatsvinden.
Ten slotte vermelden we de vierde en laatste directeursvergadering van het komende werkjaar. Daarvoor zijn we opnieuw te gast in Assel, namelijk van 16 tot 17 mei 2023.
Komende woensdag werken we de jaarplanning en het Vademecum verder af. Daarna zullen we de directeurs contacteren met meer informatie (onder meer ook de data van de visitaties in de gemeenschappen).
Personalia
Cirilo de Deus werd op zaterdag 25 juni 2022 in de Basilica di San Giovanni Bosco te Rome door mgr. Daniele Libanori sj tot diaken gewijd, samen met 7 medebroeders die met hem de bacheloropleiding theologie volgden aan de UPS. De druk bijgewoonde plechtigheid was heel intens; een bijzonder moment van genade voor Cirilo en voor onze provincie.
Lionel Lefebvre kreeg op 17 juni 2022 in Rwanda een TIA of beroerte. Hij is redelijk goed hersteld en kon terugkeren naar België begeleid door Jacques Verheyden. Na overleg met de familie en de medebroeders in Boortmeerbeek heeft Lionel met pijn in het hart besloten niet meer terug te keren naar Rwanda. Hij heeft aan de Algemeen Overste, aan de provinciaal van Rwanda en aan mij een brief gericht met de vraag definitief overgeheveld te worden naar onze provincie. Lionel zal voortaan tot de gemeenschap van Boortmeerbeek behoren.
Frans Vandecandelaere is eveneens teruggekomen uit Rwanda met gezondheidsproblemen. Hij ziet in dat een terugkeer naar zijn provincie Rwanda-Burundi-Oeganda niet meer mogelijk is. Ook hij heeft in een brief aan de Algemeen Overste en aan beide provinciaals gevraagd om definitief te mogen overstappen naar onze provincie. Frans is graag in Boortmeerbeek en zal tot die gemeenschap behoren.
Gil Dos Santos (Heverlee) en Stanley Jayakumar Yesudass (Heverlee) hebben einde juli 2022 onze provincie verlaten. Na enkele jaren studie aan de KU Leuven zijn ze naar hun land van herkomst teruggekeerd (Gil naar Oost-Timor en Stanley naar India). Stanley heeft de grootste onderscheiding gekregen voor zijn doctoraatsverhandeling over de oecumenische dialoog. Gil zal in Oost-Timor zijn doctoraat verder afwerken. Beide medebroeders worden ingeschakeld in de opleiding van de jonge medebroeders in hun land.
Enkele medebroeders van Hechtel hebben uiteindelijk een andere bestemming gekregen dan vermeld stond in mijn brief van 15 mei 2022. Piet Martens koos uiteindelijk voor het woonzorgcentrum Salvator te Hasselt. Piet verbleef daar reeds vroeger tijdelijk en was daar toen heel tevreden. Jos Witvrouwen is verhuisd naar de gemeenschap van Boortmeerbeek waar hij veel bekenden terugziet uit de tijd dat hij werkzaam was in Congo. Voor Jan Emmers werken we nog aan een goede oplossing. Koen Delft zal nog enkele maanden in Hechtel blijven omdat hij tot eind oktober 2022 een interimopdracht zal invullen in de school.
Jubilea: dankbaar voor zoveel jaren trouwe dienst aan God en de mensen
Ook dit jaar mogen we in onze gemeenschappen jubilerende medebroeders in de bloemetjes zetten. Ze hebben indertijd gehoor gegeven aan de roeping die ze van God ontvangen hebben en zich geëngageerd om te leven als salesiaan van Don Bosco; als coadjuteur of als priester.
De aantrekkingskracht van Christus en het evangelie en de motiverende uitdaging die ze vonden in het leven en werk van Don Bosco deed de hiernavolgende medebroeders zoveel jaren geleden kiezen om salesiaan van Don Bosco te worden. Ze rondden hun noviciaatsjaar af met de eerste professie en behoorden vanaf dan tot de congregatie van de salesianen van Don Bosco.
Het is 80 jaar geleden dat onze medebroeder Jozef Schops opgenomen werd in de congregatie door de eerste professie op 2 september 1942.
Vijf jaar later, op 2 september 1947, werden Piet Moonen en Jan Wauters door hun eerste professie salesiaan van Don Bosco. Zij vieren hun 75-jarig jubileum.
Op 2 september 1952 was het de beurt aan Jef Lannoo, Piet Martens en Jules Reynders. Zij vieren 70 jaar professie.
65 jaar geleden hebben Henk Commandeur en Adri Maat hun eerste professie uitgesproken. Ze deden dit op 16 augustus 1957, de geboortedag van Don Bosco. Op 25 augustus van datzelfde jaar deden Jaak Swinnen en Adelin Verkerken hun eerste professie.
In 1962 werd Henny Koot door zijn eerste professie op 16 augustus opgenomen in de congregatie. Hij mag 60 jaar salesiaan-zijn vieren. Dat is ook zo voor Roger Burggraeve, Karel Eyckmans, Albert Van Hecke en mgr. Luc Van Looy die een tiental dagen later in datzelfde jaar, namelijk op 25 augustus 1962 hun eerste geloften uitgesproken hebben.
Het leven als salesiaan van Don Bosco begon voor Paul Soethof en Jos van Lin op 13 augustus 1967. Enkele dagen geleden mochten zij 55 jaar vieren. Op 8 september 1967 werden Jos Claes en Frans Matthyssen geprofest. Ook zij vieren 55 jaar salesiaans leven
Voor Dirk Op de Becq is het 50 jaar geleden dat hij salesiaan werd. Zijn eerste professie deed hij op 10 september 1972.
Bij de jongere generatie vermelden we Frank Ginneberge en Carlo Loots (11 september 1977, 45 jaar geleden), David Tulimelli (24 mei 2002, 20 jaar geleden), Simon Nongrum en Koen Timmermans (respectievelijk 24 mei en 8 september 2007, 15 jaar geleden) en Hoan Pham (15 augustus 2012, 10 jaar geleden).
Enkele medebroeders vieren ook hun priesterjubileum.
In de brief van 15 mei 2022 hebben we al vermeld dat Jan Emmers en Piet Martens 60 jaar geleden, op 6 mei 1962 tot priester werden gewijd. Ook Lionel Lefebvre en Frans Pottie werden in datzelfde jaar 1962 tot priester gewijd. Zij mogen dit vieren op 8 december.
Voor Bert van Balkom, mgr. Bert Vanbuel, Jozef Vandendriessche en Adelin Verstraete zal het op 21 september 55 jaar geleden zijn dat zij tot priester werden gewijd.
Karel Eyckmans en John Van Meerbeeck zullen op 9 september hun gouden priesterjubileum vieren. Zijn werden tot priester gewijd in 1972.
En ten slotte 30 jaar geleden, op 12 september 1992 werd Wilfried Meert tot priester gewijd.
Aan alle jubilerende medebroeders zeggen we oprecht dank voor het beleven van hun roeping en voor hun jarenlange trouwe toewijding in dienst van jonge, arme en gewone mensen. Heel hartelijk dank daarvoor. We wensen jullie Gods zegen toe voor de komende jaren.
Onze zieke medebroeders biddend nabij
Jos Gregoire (Boortmeerbeek) kreeg onlangs de diagnose van een niet uitgezaaide kwaadaardige kanker. Morgen start een reeks bestralingen. De specialisten hebben hem goede hoop gegeven dat ze hem kunnen genezen. Jos bekijkt van dag tot dag wat er op hem afkomt.
Adri Maat (Assel-Wijchen) werd op 23 juni 2022 opgenomen in het verpleeghuis De Lichtenberg te Amersfoort in afwachting van een definitieve plaats in een verpleeghuis in de omgeving van Hoevelaken. Hij blijft bereikbaar op zijn mobiele telefoonnummer.
Luk Sermeus (Amsterdam) heeft een paar weken geleden bij een val een letsel opgelopen aan een ruggenwervel. De pijn vermindert geleidelijk aan maar hij moet zeker nog enkele weken rusten.
Luk Verschuere onderging een rugoperatie in het ziekenhuis van Halle. De revalidatie verloopt trager dan hij had gehoopt. Ook een knie veroorzaakt pijn. Omwille van de kinesitherapie in Groot-Bijgaarden zal de verhuis van Luk naar de gemeenschap van Sint-Pieters-Woluwe wat vertraging oplopen: een goed herstel is nu de eerste prioriteit.
Biddend voor elkaar weten onze zieke medebroeders zich gesteund en gedragen. We wensen alle zieken in onze provincie en in onze brede Don Boscokring van harte beterschap toe.
Thuisgekomen in het huis van de hemelse Vader
Daniël Decadt (91), een broer van onze overleden medebroeder Raf, overleed op 14 juni 2022 te Roeselare.
Op 24 juni 2022 is te Tielt Jan Lannoo (93) overleden, broer van onze medebroeder Jef en van onze overleden medebroeders Luk en Raf Lannoo.
Op 29 juni 2022 overleed bij onze Franstalige broeders van St.-Lambrechts-Woluwe onverwacht onze medebroeder Claude Somme (85).
Lutgart Mannaerts, schoonzus van onze medebroeder Omer Bossuyt, overleed te Merksem op 11 juli 2022 op 82-jarige leeftijd.
In de ochtend van 5 juli 2022 is in Guatemala onze medebroeder-missionaris Sjaak Billekens overleden. Deze salesiaan-coadjuteur zag het levenslicht in Venray in 1929 en is 93 geworden. In december 1955 vertrok hij naar El Salvador. Dit land maakt deel uit van de Centraal-Amerikaanse salesiaanse provincie CAM. De salesianen zijn er werkzaam in Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica en Panama. Sjaak heeft heel zijn missionarisleven in verschillende van die landen in dienst gestaan van de allerarmsten. Hij werd als volgeling van Don Bosco diep geraakt door de armoede en de bedreigde toekomst van jonge mensen. Als leraar en werkplaatsleider bereidde hij deze jongeren voor op hun later beroepsleven, maar hij was evengoed catechist, bakker, timmerman en nog veel meer: een bezige bij die zich met hart en ziel inzette voor het recht van de armsten op een waardig leven.
Amper een maand later overleed opnieuw een Nederlandse medebroeder-missionaris, ditmaal in de salesiaanse provincie AUL die zich uitstrekt over Australië, Nieuw-Zeeland, Samoa en de Fiji-eilanden. Zijn provinciaal William Matthews schreef ons: “Pater Gerrit Kraan is vredig overleden in John Paul Village in Heathcote (Australië) op woensdag 3 augustus 2022. Hij werd op 13 december 1929 in Utrecht geboren. Hij trad in bij de salesianen en deed in 1950 zijn eerste professie. In 1958 werd hij tot priester gewijd. Gerrit kwam in 1959 naar Australië en diende in verschillende hoedanigheden: leraar, studieprefect, catechist, coördinator godsdienstonderwijs, rector, pastoor en econoom. Hij bracht ook ongeveer tien jaar door in Samoa als een toegewijde zendeling.”
Gerrit vertrok op 64-jarige leeftijd inderdaad nog naar Samoa waar hij een nieuwe taal moest leren. Als parochiepriester stond hij dicht bij zijn mensen en werd zeer gewaardeerd. In de video van de uitvaartplechtigheid zag ik hoe Tony Moester (94), Nederlandse medebroeder-missionaris in Australië, de priesterstola op de kist neerlegde als symbool voor de vele dienstjaren van Gerrit. Een andere medebroeder-missionaris uit Nederland, Nico Castelijns (81) die vele jaren met Gerrit samenwerkte in Australië, drukte in de homilie zijn waardering uit voor het leven van Gerrit.
Varia
Op zondag 31 juli 2022 kon eindelijk weer de jaarlijkse missionarissendag plaatsvinden. Na de middag was het een drukke bedoening in ons huis van Boortmeerbeek. Na een onderbreking van drie jaar was het een blij weerzien voor veel medebroeders en hun familie. Een gastvrije medebroeder heette iedereen welkom aan de ingang en bracht ons langs de mooie tentoonstelling, samengesteld door missieprocurator Gerard Schoorl, naar de living en de tuin waar iedereen zocht naar een plekje om bij te praten. In de parochiekerk van Boortmeerbeek vierden we met z’n allen de eucharistie. Als hoofdcelebrant werd ik aan het altaar bijgestaan door Jos Gregoire, directeur van de gemeenschap van Boortmeerbeek en Cirilo De Deus, nieuwgewijd diaken. In gebed waren we verbonden met al onze missionarissen over de hele wereld en met de overleden missionarissen van de afgelopen drie jaar. Na de viering trokken we naar ‘De Kapel’ voor een heerlijk verzorgde broodmaaltijd. Dankbaar voor de gastvrijheid van de organiserende medebroeders van Boortmeerbeek hoopten allen dat ze er over een jaartje weer bij mogen zijn.
De Medewerkers van Don Bosco hebben door de coronacrisis enkele moeilijke jaren achter de rug. Het was lange tijd nagenoeg onmogelijk de centrumbijeenkomsten te organiseren waar ze de batterijen opladen om als Medewerker in het leven te staan. Verscheidene centra gingen bijzonder creatief om met de gegeven omstandigheden en wisten toch een goed contact te behouden met de leden om hen aan te moedigen. Met het oog op een nieuw werkjaar waarin de centra hopen te kunnen terugkeren naar het vertrouwde ritme van voor corona zijn er al heel wat voorbereidende stappen gezet op de meeste plaatsen. De provinciale raad vergaderde op 18 juni 2022. Carine D’Hondt liet weten dat ze na 6 jaar de taak van provinciaal verantwoordelijke van de Medewerkers wenste door te geven. Pascale Laevens van centrum Groot-Bijgaarden werd bereid gevonden de fakkel over te nemen. We willen Carine uitdrukkelijk danken voor alles wat ze de voorbije jaren voor en achter de schermen gedaan heeft voor de medewerkersbeweging in onze salesiaanse provincie en bij uitbreiding voor de hele Salesiaanse Familie. Hier hoort alleszins ook mijn oprechte persoonlijke dank bij. Carine zal met hart en ziel haar Medewerker-zijn blijven vertalen naar haar opdracht als schooldirecteur. Ik ben heel blij dat Pascale de verantwoordelijkheid wil overnemen en samen met de PR de kar wil trekken. We wensen dat ze er met haar ploeg mag in slagen om na coronatijd nieuwe impulsen te geven aan de centra en aan de hele medewerkersbeweging in Vlaanderen en Nederland.
In de sector van de media vormen Tim Bex (Vlaanderen) en Anja Hoogeveen (Nederland) een goed samenwerkend duo. Onze website, het kwalitatief hoogstaande Don Bosco magazine en andere mediakanalen zijn daar het beste bewijs van. Op 10-11 augustus 2022 waren Tim, Bart Decancq en ik te gast in Assel om verder nieuwe ideeën te ontwikkelen. Met een aantal Don Boscowerkers en enkele medebroeders werkten we onder meer aan een nieuwe huisstijl voor Don Bosco in Nederland en Vlaanderen. Later volgt meer info daarover.
Nu het einde van de zomervakantie nadert, wil ik in deze brief graag mijn waardering uitdrukken voor de vele jonge mensen die zich tijdens de zomermaanden - en velen het hele jaar door - inzetten voor anderen. Met een flinke dosis idealisme en creativiteit is geen enkele moeite hen te veel om er te zijn voor kinderen, ouderen, mensen met een beperking, mensen die hulpbehoevend zijn of … Je komt ze tegen als animator op speelpleinen en kampen, als ondersteuner in de zorgsector, als begeleider van bedevaarten met zieken naar Lourdes, als luisterend oor voor een zieke grootouder, als milieubewuste hulp in een natuurgebied. Vaak doen ze die dingen als vrijwilliger, gratis en voor niets. De vriendschap die ze er vinden, de waardering die ze krijgen, de vreugdekreten van kinderen: het is voor hen meer waard dan een financiële compensatie, gewoon omdat ze het graag doen en het bovendien nog zinvol vinden ook.
Je hoort wel eens verzuchtingen als “ach, die jeugd van tegenwoordig” of “ze kunnen op andere plaatsen toch meer geld verdienen”. Maar als je alle vrijwillig engagement van jonge mensen naar waarde schat, heb je meer dan redenen genoeg om optimistisch en hoopvol te zijn over de toekomst. En we weten allemaal dat geld lang niet het meest doorslaggevende element is om gelukkig te zijn.
Voor jonge mensen is hun inzet voor anderen een unieke mogelijkheid om hun sociale vaardigheden te ontwikkelen, om verantwoordelijkheid te leren opnemen, om waarden te ontdekken die hun leven inhoud geven. Daarom doe ik graag een oproep aan alle volwassenen om onze jongeren daarbij aan te moedigen en te stimuleren. Een duwtje in de rug kan voor deze jonge idealisten een wereld van verschil maken om in zichzelf en in hun capaciteiten te geloven.
Hun engagement doet me denken aan woorden uit het evangelie waar Christus zegt: “Ik ben niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen.” Bij iedere ontmoeting met een medemens dagen deze woorden ons uit om niet onszelf maar de andere tot het centrum van de wereld te maken: een ingesteldheid die ook Don Bosco zich eigen maakte. Het is mijn wens dat ieder die dit leest deze basishouding ten volle beleeft en met vindingrijkheid en enthousiasme het nieuwe werkjaar aanpakt. Don Bosco zelf zou hier nog aan toevoegen, en ik sluit me daarbij aan, dat Gods zegen ons engagement mag begeleiden.
In salesiaanse verbondenheid
Wilfried Wambeke sdb, provinciaal