Brief van de provinciaal 2021-2022/7
Provinciaal Wilfried Wambeke geeft in zijn maandelijkse brief een update over het reilen en zeilen van de Don Boscobeweging in Vlaanderen en Nederland. In deze brief heeft hij het onder meer over de veertigdagentijd en de eeuwige professie van twee jonge medebroeders.
Beste medebroeders
Noodgedwongen houd ik het deze keer bij een kort briefje. Er is nochtans heel wat waarover ik zou kunnen schrijven. De schrijnende toestanden in Oekraïne verdienen zeker onze aandacht, ons gebed en onze bijdrage om hulp te bieden. Twee recente brieven van de Algemeen Overste gaan hier dieper op in. De veertigdagentijd moge ons uitdagen om tot de kern van geloof en leven te komen, met het paasperspectief dat ons, ondanks alles, toch doet geloven in de goedheid en de solidariteit van de mens. Als we over enkele dagen het feest van Sint-Jozef vieren, mag de moed waarmee hij als vluchteling zijn gezin in veiligheid bracht in Egypte een impuls zijn tot meditatie. De mooie maandelijkse bijdrage van Wim Collin over ‘meditatie’ bij Franciscus van Sales kan daarbij een leidraad zijn. Ook het materiaal dat de werkgroep ‘coadjuteursroeping’ ons aanreikt over de figuur van Sint-Jozef kan ons hierbij helpen.
Uiteraard denk ik ook terug aan de broederlijke sfeer waarin ons provinciaal kapittel verlopen is en geleid heeft tot constructieve opties voor de toekomst van de provincie, met dank aan iedereen die hiertoe heeft bijgedragen.
We mogen God danken voor de eeuwige professie van Leo Antonysamy en Nilesh Dodiyar. In gedachten en in gebed was ik van op afstand bij hen, samen met de vele mensen die er in Hechtel een onvergetelijk mooi moment van maakten.
Dankbaar zijn we ook voor het salesiaanse priesterleven van Andr Ongenaert en Gaston De Neve die thuisgekomen zijn het huis van de hemelse Vader. Als missionaris hebben zij bijzonder veel mooie dingen tot stand gebracht voor de mensen van Congo.
In salesiaanse verbondenheid
Wilfried Wambeke sdb, provinciaal