Boodschap van de algemeen overste aan de jongeren
Net zoals vorig jaar ben ik ook dit jaar, op de feestdag van de heilige Don Bosco, 31 januari, ergens elders in de wereld. Dit keer ben ik in Azië, in Oost- Timor. Van hieruit wil ik graag mijn aanwezigheid voelbaar maken in de meest verschillende plaatsen in de wereld waar jongeren de vreugde ervaren dat God hen een groot geschenk heeft gegeven in Don Bosco als Vader en Leraar van de jeugd.
De ontmoeting van Paus Franciscus met de jongeren in Chili en Peru, een paar dagen geleden, zit nog vers in mijn geheugen. Daarnaast is er op veel plaatsen een grote beweging op gang gekomen in voorbereiding op de Bisschoppensynode, die is samengeroepen rond het thema “Jongeren, geloof en het onderscheiden van roepingen”. Paus Franciscus wil zelf, tijdens de week die voorafgaat aan Palmzondag, delegaties van jonge mannen en vrouwen van over de hele wereld ontmoeten, omdat hij verlangt naar “een ontmoeting waar jullie de hoofdrolspelers zullen zijn, jongeren uit de hele wereld, katholieke en niet-katholieke jeugd, christelijke jongeren en jongeren van andere religies, en jongeren die niet weten of ze geloven of die niet geloven. Iedereen, om naar jullie te luisteren, om jullie rechtstreeks te horen, omdat het belangrijk is dat jullie spreken; laat jullie zelf niet het zwijgen opgelegd worden”.
Al deze dingen wekken een grote vreugde in mij op. Mag ik jullie iets vertrouwelijk vertellen? Wanneer ik door “de Salesiaanse wereld” reis, in de meest uiteenlopende landen, en wanneer ik dan jullie, jongeren, ontmoet, wanneer ik jullie gezichten zie, jullie glimlach, jullie eerlijke, pure en authentieke blik, dan zeg ik tegen mezelf: de wereld, de Kerk, onze Salesiaanse Familie en de Salesiaanse Jeugdbeweging heeft een groot geschenk en een beloftevolle toekomst.
Vorig jaar (weet je het nog?) schreef ik jullie onder anderen dat we in jullie geloven. Vandaag bevestig ik mijn volle vertrouwen in jullie en ik zeg zelfs meer. Mijn beste jongeren, verloochen je dromen en je idealen niet, ook als dat soms moeilijk mag lijken. Blijf gepassioneerd zoeken naar geluk, maar naar diep en authentiek geluk, het geluk dat je gelukkig en vervuld doet voelen. Een geluk dat ver weg is van alle oppervlakkigheid en leegte; ver weg van alles dat “beschikbaar” en, dit zeg ik met groot verdriet, ver weg van wat soms ook kan leiden tot het “gebruiken en weggooien” van mensen.
“Ik nodig jullie uit, mijn dierbare jonge mensen, om die levendige ervaring van het gebed als een dialoog met God te cultiveren en te intensiveren.”
Terwijl ik aan jullie denk, wil ik jullie graag herinneren aan wat Paus Benedictus XVI ooit tot jullie zei en schreef: “Lieve jonge mensen, het geluk dat jullie zoeken, het geluk waarop jullie recht hebben heeft een naam en een gezicht: het is Jezus van Nazareth”. Sommigen zullen vragen of deze boodschap ook bestemd is voor niet-christelijke jongeren. Mijn antwoord is zonder twijfel ja. De boodschap is geldig voor iedereen, mijn dierbare jongeren.
Luister, ik wil graag een ervaring die ik een paar weken geleden had met jullie delen. Ik bezocht de Salesiaanse Provincie van Guwahati, in Assam, in Oost-India, en tijdens de ontmoeting in een Salesiaanse aanwezigheid met jonge universiteitsstudenten van verschillende religies (Katholieken, Hindoes, Moslims), was ik diep onder de indruk toen ze zelf voorstelden om samen het Onzevader te bidden. Ik was ontroerd. En ik feliciteerde hen voor de betekenis van hun voorstel. Want deze jongeren, die in staat waren God “Vader” te noemen, de Ene God, zullen ook in staat zijn een wereld van vrede op te bouwen, een wereld van ware gerechtigheid, van universele broederschap. Paus Franciscus onderstreepte dit ook tijdens zijn bezoek aan Bangladesh: “Ik ben zeer blij – zei hij – dat hier, samen met Katholieken, ook veel jonge vrienden zijn die Moslim zijn of een andere religie aanhangen. Door hier vandaag samen te zijn tonen jullie je vastberadenheid om een atmosfeer van harmonie te promoten waar jullie, ondanks de religieuze verschillen, jullie hand uitstrekken naar de anderen”.
Daarom neem ik mij de vrijheid om jullie, jongeren van de “Salesiaanse Wereld” en van elke andere realiteit, te suggereren, zelfs meer dan het gewoon maar te vragen, om jullie hart te openen voor God en je door Hem te laten verrassen. Laat Hem binnen in het diepste van jezelf. Hij zal je nooit teleurstellen.
Doe de ervaring op Hem te ontmoeten, en in de mate van het mogelijke: bid en ga in dialoog met Hem.
Mag de Algemeen Overste dit vragen van de jongeren van de wereld? Natuurlijk mag hij dat. En ik doe het in naam van Don Bosco die, in gemeenschap met God, ten diepste van jullie houdt. En ik vraag dit van jullie omdat ik er diepvan overtuigd ben. Opdat ons niet overkomt wat Edith Stein (een filosofe uitde 20ste eeuw, nu een heilige) vertelt die, wanneer ze spreekt over zichzelf en haar puberteit, bevestigde dat ze “op een bewuste en weloverwogen manier de gewoonte van het gebed verloren had”. Ik nodig jullie uit, mijn dierbare jonge mensen, om die levendige ervaring van het gebed als een dialoog met God te cultiveren en te intensiveren. En blijf ook vrijgevig in jullie leven, blijf je tijd en je kwaliteiten ten dienste stellen van andere mensen, blijf zoeken naar een weg om je innerlijk leven te laten groeien; laat je helpen en begeleiden door hen die deze ervaring voor jullie hebben opgedaan en die jullie het geschenk van de openheid om te luisteren kunnen bieden, met een hart dat beschikbaar is en dat klaar is om te aanvaarden wat God, door de Geest, in de diepte vanje hart tot jou fluistert.
Vertrouw op Maria, de Moeder van de Heer, onze Moeder en Hulp. Zij zal je begeleiden op elk moment in je leven: op de kruispunten op je levensweg en in moeilijke momenten. Wees dapper! Verlies de hoop niet, “want – zoals Paus Franciscus zei – het leven is het waard geleefd te worden met onze hoofden hoog gehouden”.
