Heilige Artemide Zatti, zijn leven gewijd aan zieken en armen
Vandaag wordt Salesiaan-coadjuteur Artemide Zatti heilig verklaard door paus Franciscus. Alle festiviteiten rond deze heiligverklaring kan je hier volgen, een uitgebreide biografie lees je hieronder.
Verhuis naar Argentinië
Artemide Zatti werd op 12 oktober 1880 geboren in Italië. Hij had drie broers en vier zussen en ging naar school tot 1889. Hij begon reeds op 9-jarige leeftijd te werken. In 1897, hij was toen 17 jaar, verhuisde zijn familie naar Bahia Blanca, een stad in Argentinië. Veel Italianen deden dat in die tijd, door armoede, met de hoop een nieuw en beter leven te hebben. Dit verhaal is ook het verhaal van veel jongeren vandaag. In Argentinië werkte Zatti in een hotel en in een bedrijf waar bakstenen gemaakt werden.
Zatti leerde in Bahia Blanca de salesianen kennen, die er sinds 1890 een gemeenschap hadden. De eerste salesianen-missionarissen werden immers naar Argentinië gezonden, onder andere om zich in te zetten voor de uitgeweken Italianen. Zatti’s familie ging in de salesiaanse parochie naar de zondagsviering en hij nam deel aan de parochie-activiteiten, onder andere ziekenbezoek.
Gezondheidsproblemen
Zatti voelde zich geroepen tot het leven als salesiaan en begon in 1900 aan de opleiding tot salesiaan. Door gezondheidsproblemen (tuberculose) verhuisde hij in 1902 naar Viedma, een stad in de Andes, omwille van de gezonde berglucht. Daar zette hij zijn opleiding tot salesiaan-coadjuteur verder. Hij zou er zijn hele leven blijven. In 1908 sprak hij zijn eerste geloften uit.
Naast de salesiaanse school waren er ook een ziekenhuis en een apotheek, waar zijn medebroeder Evaristo Garrone directeur was. In 1908 werd hij actief in dat ziekenhuis. Garrone werd zijn geestelijk begeleider. Artemide beloofde er aan Maria dat, als hij zou genezen, hij zijn leven te wijden aan de zorg voor zieken en armen.
Salesiaanse vreugde
Toen Garrone in 1911 stierf, werd Artemide Zatti verantwoordelijk voor het ziekenhuis en de apotheek. Naast het beheer ervan nam hij ook de tijd om in de gemeenschap en het gebed aanwezig te zijn en om zieken te bezoeken, binnen en buiten het ziekenhuis.
Zijn leven van inzet voor zieken was gekleurd door zijn eigen ziek-zijn - hij wist wat het betekende om ‘patiënt’ te zijn - en door de aanpak van Garrone: zijn vertrouwen in Gods voorzienigheid, deskundigheid als arts/verpleger en vooral de aandacht voor mensen in armoede. Artemide volgde zo Garrones’ visie: ‘wie weinig heeft betaalt weinig, wie niets heeft betaalt niets.’ Artemide Zatti gaf niet alleen medicijnen aan zieken; door de manier waarop hij de ‘salesiaanse vreugde’ bracht en beleefde, werd hij ook een medicijn.
Zaligverklaring
In het najaar van 1950 ontdekten de dokters dat hij kanker had; hij stierf op 15 maart 1951 in Viedma, op de plaats waar hij zijn hele leven voor zieken gezorgd had. Hij bracht daar in praktijk wat Don Bosco als raad meegaf aan de eerste salesianen die naar Argentinië kwamen: ‘heb bijzondere zorg voor de zieken, de kinderen, de ouderen en de armen, en je zal Gods zegen en het respect van de mensen rondom jou ontvangen.’
Op 14 april 2002 werd hij zalig verklaard door paus Johannes Paulus II. De eerste coadjuteurs werden in 2001 zalig verklaard; Zatti was de eerste die niet als martelaar stierf. Zijn leven en inzet zal hopelijk veel mensen oproepen om zijn voorbeeld te volgen, vreugde te brengen, voor mensen te zorgen, voor hen te bidden, en klaar te staan voor een mens in nood. En door zijn aandacht, vreugde en zorg was hij ook welkom bij hen.
