Ángel Fernández Artime over de salesiaanse identiteit vandaag
Vorige week sprak Algemeen Overste Ángel Fernández Artime in een interview met ANS (Agenzia Info Salesiana) over de salesiaanse identiteit en hoe we deze vandaag moeten onderhouden. Hieronder geven we een samenvatting van zijn antwoorden.
"Deze periode van zes jaar (tot het volgende Algemeen Kapittel) moet zich onderscheiden door diepgaand werk in de congregatie om zo te groeien in charismatische diepgang en in salesiaanse identiteit”, aldus de Algemeen Overste. “Daarbij zal iedere provincie en iedere salesiaanse gemeenschap zich moeten inzetten om, net als Don Bosco, te kunnen zeggen: ‘Ik heb God beloofd dat ik tot mijn laatste adem geleefd zal hebben voor mijn arme jonge mensen.’ Zo klinkt het ook in de eerste programmalijn voor de periode 2020-2026.”
Waarom heeft u hiervoor gekozen als eerste programmalijn voor deze zittingsperiode?
“Als we denken aan onszelf, aan de salesiaanse zending, aan onze werken... lijkt het soms een dicht bos met heel veel elementen, maar niet alles heeft hetzelfde belang of dezelfde waarde. In het centrum moet onze charismatische identiteit staan, het feit dat ieder van ons kan zeggen: ‘Ik ben en voel me een echte salesiaan van Don Bosco in het volgen van Jezus.’ In de wereld van vandaag, die steeds complexer is, moeten we nadenken over wie we zijn, wat we bieden en waarom. Als salesianen zijn wij mensen in liefde voor God, die in de charme van Don Bosco een prachtige manier hebben gezien om al hun energie te besteden. En met welk doel? Om dit leven te delen met kinderen en jongeren.”
Hoe kunnen we zowel gevoelig zijn voor de diepte van de geest als aandachtig voor de uitdagingen van deze wereld, zoals Don Bosco was?
“Op deze uiterst actuele vraag antwoord ik aan de hand van wat ik voor de Strenna 2022 (het jaarthema van de salesianen) heb overdacht, over de spiritualiteit van Franciscus van Sales: ‘Alles is gebaseerd op het vermogen om lief te hebben.’ Als ik in het diepst van mijn hart een buitengewone fascinatie voel voor Jezus en ik mij diep bemind voel door God, en als ik mij onder de jongeren werkelijk op mijn plaats voel, dan heb ik een hart gerijpt dat in staat is lief te hebben en deze twee elementen geven ons alle creativiteit om de antwoorden te geven die wij voor deze tijd nodig hebben. De pandemie heeft veel problemen veroorzaakt over de hele wereld en ook voor de congregatie, maar zij heeft ons ook de grote creativiteit van de salesiaanse wereld laten zien. Ik ben niet bang dat we niet in staat zullen zijn antwoorden te geven op de steeds nieuwe noden van onze tijd: het gaat erom dat we van binnen een hart hebben dat verwarmd is door liefde, dat in staat is lief te hebben.”
Waarom kan de terugkeer naar Valdocco een weg naar de toekomst zijn en niet een terugkeer naar het verleden?
“Terugkeren naar Valdocco betekent ons ‘Galilea’ terugvinden. Voor ons Salesianen is terugkeren naar Valdocco geen nostalgie; het betekent een stap zetten naar de bron waar we de theologische plaats kunnen vinden voor de ontmoeting met God in de jonge mensen van vandaag: het is onze richting voor de reis die voor ons ligt.”
Wat is vandaag de beroepsuitdaging voor alle Godgewijde levens?
“In de eerste plaats is het Godgewijde leven geen eenvoudige reis: het is niet voor wie een rustig leven wil. In de tweede plaats is het Godgewijde leven een reis van nederigheid. Wij kunnen ons niet machtig maken, of trots zijn... Als dat vroeger het geval was, dan is daar vandaag zeker geen plaats meer voor. Dit is de tijd om nederig te zijn, om in eenheid te wandelen en om onze inspanningen bij elkaar op te tellen. Tenslotte, zoals in deze eerste programmatische lijn duidelijk wordt gesteld, moet men de centrale plaats van Christus in zijn persoonlijk leven behouden. Als dit niet het geval is, komen vroeg of laat menselijke zwakheden naar boven, worden ze gezien en doen ze zich voelen.”
Functioneert de centraliteit van Christus ook in niet-christelijke contexten, waar meer dan 60% van de Salesiaanse vertegenwoordigingen actief is?
“Ja, absoluut, zelfs in landen waar men zelfs de naam van Jezus of Maria niet kan uitspreken. Want deze centraliteit in die contexten betekent dat we al onze kinderen en jongeren helpen om met eerlijkheid en goedheid een leven te leiden dat in harmonie is met de waarden van het Evangelie. Wij doen dit door onze aanwezigheid en ons getuigenis van het leven. Zelfs waar we niet expliciet kunnen spreken over Jezus Christus, kunnen we wel spreken over de God van ons allen en helpen om met de mensheid te groeien naar het hart van God.”
