Ángel Fernández Artime: “Blijven hopen, samen zullen we slagen”
In het Italiaanse Bollettino Salesiano blikt Algemeen Overste Ángel Fernández Artime terug op het moeilijke jaar 2020 en richt hij zich tot ons allemaal. “De tijden zijn veranderd, maar ik kan u verzekeren dat de situaties die vandaag de dag aanwezig zijn, veel gemeen hebben met de tijd van Don Bosco. Samen moeten we blijven hopen en samen zullen we slagen”, klinkt het.
Vrienden van Don Bosco
Ik groet u aan het einde van 2020. Wij zullen ons dit jaar herinneren als een moeilijk jaar, pijnlijk in vele opzichten. Een jaar dat onze levensgewoonten en onze persoonlijke, familie- en gemeenschapsritmes van dag tot dag heeft veranderd.
Hopelijk wordt 2021 een jaar vol met zegeningen. Terwijl ik mediteerde over alles wat een jaar betekent, dacht ik aan iets dat me nauw aan het hart ligt. Een beetje door mijn opvoeding en een beetje door mijn eigen aard voel ik in het diepste van mijn hart de permanente behoefte om zeer dankbaar te zijn voor alles wat ik in het leven ontvang zonder enige persoonlijke verdienste.
Ik wil graag gebruik maken van dit moment om in naam van Don Bosco de duizenden en duizenden mensen te bedanken die onze weldoeners zijn en die de salesianen over de hele wereld helpen. Ik wil iedereen bedanken die, naar gelang hun middelen, reageerden om de meest getroffenen van COVID-19 te helpen. Zoals Don Bosco zei: "Ik had altijd iedereen nodig.”
Onvergetelijk, die koude avond van 3 november 1846 toen deze priester en zijn moeder na veertig kilometer lopen aankwamen. Hij met zijn brevier onder zijn arm en een kleine tas, zij met een mandje met daarin een paar dingen. Zijn moeder volgde hem in een nogal gek avontuur. Hij heeft haar niet gedwongen. Hij hield van zijn moeder. Maar zijn moeder hield nog meer van hem. En ze aarzelde niet: "Jan, ik ga met je mee.”
Ze kwamen als vermoeide rekruten aan de poorten van de stad. De theoloog Vola, een vriendelijke priester, zag ze en was verbaasd: "Maar je bent gek! Waar ga je heen? Hoe ga je leven? Heb je tenminste iets voor vanavond? God zal voor je zorgen, beste vriend.”
Deze goede priester gaf hem ontroerd zijn uurwerk: het was voor de eerste maanden huur. "Zie je wel? God heeft er al voor gezorgd", zei Don Bosco schertsend tegen hem. En hij zou zijn hele leven doorbrengen met het vragen om hulp aan honderden en honderden mensen. Hij vroeg nooit om iets voor zichzelf, maar altijd voor zijn jongens.
Don Bosco stak duizenden keren zijn hand uit en vroeg om financiële hulp en de medewerking van vele mensen om zijn zending uit te voeren. Hij aarzelde niet om iedereen te vragen die zijn tijd of zijn goederen kon inbrengen ten gunste van jonge mensen in nood.
Hij werd geholpen door leken, mannen en vrouwen, en door vrienden-priesters die op vele manieren met hem samenwerkten. Bovenal profiteerde hij van de onschatbare hulp van zijn geliefde moeder, Mama Margherita. Ik vertel het graag, en ik denk dat het historisch is, dat ze samen het Oratorio hebben gesticht, want aan het creatieve en apostolische genie van Don Bosco werd de moederlijke tederheid van zijn moeder toegevoegd die een vrouwelijke warmte aan dit huis gaf. Ze begeleidde en moedigde haar zoon aan in het moeilijke begin van het Oratorio in zijn werk onder de jongeren die op de deur van hun huis klopten.
Aan Mama Margherita's zijde stond de moeder van Michel Rua, een van de eerste salesianen en zijn eerste opvolger. Er was ook de moeder van aartsbisschop Gastaldi en de vader van Dominiek Savio. Een groep aardige mensen die Don Bosco kende en liefhad, en die zijn werk een heel andere toon gaf dan dat van andere instellingen uit die tijd: een heel merkbaar teken van "familiesfeer".
Toen Don Bosco om hulp vroeg, wist hij vanaf het eerste moment dat hij kon rekenen op priesters die een deel van hun tijd aanboden aan het werk van de Oratoria dat zich met hem ontwikkelde. Priesters en vrienden, en ook spirituele meesters zoals don Cafasso, de theoloog Borel en don Leonardo Murialdo. Een andere belangrijke groep van weldoeners en sympathisanten heeft economisch bijgedragen aan de werken die Don Bosco in Turijn heeft opgestart, op verschillende plaatsen in Italië, Frankrijk en Spanje, alsook in de Amerikaanse missies. De weldoeners vormen ook nu nog de ruggengraat van de salesiaanse congregatie.
De tijden zijn veranderd, maar ik kan u verzekeren dat de situaties die vandaag de dag in de wereld, in de Kerk en in de salesiaanse wereld aanwezig zijn, veel gemeen hebben met de tijd van Don Bosco. Toen ik de armste werken en jongeren in Latijns-Amerika, Afrika, India en sommige landen van Oceanië bezocht, had ik de indruk dat ik situaties zag die niet verschillen van die van Don Bosco in Valdocco.
En ik kan u verzekeren dat dit mij op geen enkele manier ontmoedigt, maar het vernieuwt in mij de overtuiging dat de Geest van God op elk moment miljoenen en miljoenen mensen wakker maakt met een hart dat vastbesloten is om deze wereld steeds menselijker te maken. Er is geen twijfel over mogelijk dat jij hier deel van uitmaakt, net als ik.
Ik dank u voor deze inspanning. Bedankt dat u gelooft dat het de moeite waard is. Ik dank u voor het feit dat u zich niet laat tegenhouden door de bitterheid van degenen die altijd aan alles en iedereen twijfelen, en ik dank u voor het feit dat u gelooft dat we in die hoop kunnen leven. Dit is wat ik onze Salesiaanse Familie voor het nieuwe jaar voorstel: in dit moeilijke moment van COVID-19 worden we meer dan ooit bezield door hoop. Samen zullen we slagen.
