Mattiesproject: "Wijs mij de weg terug naar het normale leven"
Waar kun je nog naartoe als je vastloopt in de (jeugd)zorg? De Matties van ‘Terug naar het normale leven’ zijn er voor jongeren, juist daar waar de reguliere hulpverlening stopt. “Als je niets voor iemand meer kunt doen, kun je er altijd nog gewoon zijn,” stelt Gerard van Otterlo.
Gerard is het aanspreekpunt van de Matties binnen dit project van Don Bosco Deventer en samen met coördinator Martijn Willems runt hij wat zij noemen: ‘Terug naar het normale leven’. “Dat is ook letterlijk wat het is,” legt Martijn uit, “jongeren die vastlopen, helpen wij terug te gaan naar het normale leven. Daar horen ook relaties bij en een Mattie is zo’n relatie. Dat lijkt trouwens meer op vriendschap dan op hulpverlening en dat proberen we ook zoveel mogelijk te stimuleren. Daar zit namelijk de kracht van dit initiatief.”
Presentietheorie
Aan de relatie tussen Mattie en jongere zijn geen lengte- of frequentierestricties verbonden en gaat uit van de zogenaamde presentietheorie. “Het belangrijkste is de aanwezigheid als Mattie. Daar mag de jongere op leren vertrouwen, want dat is vaak waar het is misgegaan in het verleden,” vertelt Gerard. “Wij sluiten ook niemand uit, niet om leeftijd, niet om achtergrond, niet om soort problematiek. Daarin zijn we uniek.”
“Wij zien het niet als hulpverlening en hoeven de jongeren niet te fixen”
De uitdagingen van de jongeren variëren van werkeloosheid tot psychische problemen, wat het voor de Matties geen makkelijke ‘job’ maakt. Martijn: “Dat is het nu juist; wij zien dit project niet als hulpverlening en we hoeven de jongeren dus ook niet te ‘fixen’. De Mattie is er gewoon voor de jongere, zolang als hij of zij dat nodig heeft. Ik geloof ook dat het werkt, omdat die probleemoplossende druk er niet op zit.”
Stevig fundament
‘Terug naar het normale leven’ is al ruim vier jaar actief en Don Bosco Deventer heeft die tijd genomen om dit project een stevig fundament te geven. Er zijn momenteel twaalf Matties aangesloten, die samen zo’n vijftien jongeren op weg helpen. Sommige jongeren hebben alweer afscheid genomen van hun Mattie, anderen hebben een dusdanig duurzame relatie opgebouwd, dat het nog steeds helpend is. Als een jongere meer hulp nodig heeft dan alleen een persoon waar hij of zij terecht kan voor een goed gesprek, heeft ‘Terug naar het normale leven’ een uitgebreid netwerk van organisaties tot haar beschikking. Dit kan worden ingezet om de jongere op weg te helpen met werk, school, vrije tijd of zingeving. Geheel in de geest van Don Bosco zijn deze vier elementen gebruikt als deelgebieden binnen dit project met als doel: Terug naar het normale leven.
Uit de praktijk
Anouk is één van de Matties die zich vrijwillig inzet voor een jongere (Mischa). Mischa en Anouk geven een inkijkje uit de praktijk van ‘Terug naar het normale leven’:
“Het is zover; de dag dat ik de jongere ga ontmoeten van wie ik Mattie ga worden. Ik sta voor haar deur en bel aan. Gespannen ben ik wel. Er flitsen nog wat gedachten door mijn hoofd; komen straks onze verwachtingen wel overeen? Zal er wel een klik zijn? Wat als ik een periode geen tijd heb?
Een jonge spontane dame met een enorme lach doet de deur open en nodigt me uit om binnen te komen. We stellen ons aan elkaar voor en gaan zitten. Misha vertelt meteen dat zij het ook spannend vindt. Gelukkig, dat is een ijsbreker. We vertellen elkaar wat over onszelf. Al snel wordt het gesprek persoonlijk. Misha is erg open en vertelt me waarom ze deelneemt aan het project, maar ook waar ze vandaan komt en wat ze heeft meegemaakt. Ze raakt me. Met alle aandacht luister ik naar haar verhaal. Ik ben erg van haar onder de indruk, meteen heeft ze een plekje in mijn hart veroverd. Tegenover me zit een sterke jonge meid die ambitieus, slim en ontzettend spontaan is. Na anderhalf uur ga ik weer weg. We spreken uit dat we wel een klik voelen en spreken voor de week daarna weer af.
Nu, ongeveer een jaar later, is onze relatie gegroeid tot een diepe band. We delen de ups en downs van het leven met elkaar, maar ook de kleine ditjes en datjes voor de gezelligheid. Soms spreken we elkaar dagelijks, maar soms ook even een paar weken niet. En dat is allemaal prima. Ik kan op Misha vertrouwen dat ze contact met me opneemt wanneer ze me nodig heeft en zo kan zij op mij vertrouwen dat ik aan haar denk en af en toe check hoe het met haar gaat. Ook andersom is het zo.
Misha bedankt mij er vaak voor dat ik er voor haar ben. Dat geeft mij soms een dubbel gevoel want ik doe dit niet alleen voor haar. Inmiddels is ze onderdeel geworden van mijn leven en ons contact brengt mij ook veel. Soms krijg ik goede inzichten en adviezen van haar, maar vooral brengt ze gezelligheid. Ook weet ze me te inspireren. Ik heb weinig mensen ontmoet met zoveel zelfreflectie en positiviteit. Ik hoop dat we elkaar nog lang zo blijven ontmoeten.”
